Πέμπτη 11 Ιουνίου 2015

ΑΙΟΛΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

ΑΙΟΛΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Δίμηνο μη κερδοσκοπικό περιοδικό της μαχόμενης Λογοτεχνίας

Εκδότης-Διευθυντής:Κώστας Βαλέτας

Χρόνος 45ος  Μάης-Ιούνης 2015-Τεύχος 273

 

Στο ανωτέρω περιοδικό και στη  στήλη με τίτλο: ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ μεταξύ άλλων δημοσιεύεται  στη σελίδα 42  ένα ποίημα του Γιώργου Μαργαρίτη από την πρόσφατη  ποιητική συλλογή του «ΚΑΛΕΙΔΟΣΚΟΠΙΟ» το οποίο και παραθέτουμε, ελάχιστη συμβολή του περιoδικού στον Παγκόσμιο εορτασμό της ημέρας του Πατέρα  (Κυριακή 20–6-2015)

 

 

 

Ο ΓΙΓΑΝΤΑΣ


 Δυο χέρια τεράστια και μια αγκαλιά όλο δύναμη...
Λες και χωρούσε ολάκερος ο κόσμος στις παλάμες του
Κι ο φόβος για το άγνωστο στο λυκαυγές του χρόνου
γίνηκε ασφάλεια και θαλπωρή για μένα....
Με μια φωνή στεντόρεια,
Μα πιο μελωδική κι απ τ’ αηδόνι
ζέσταινε την αθώα παιδική καρδούλα
όταν στο δειλινό της μέρας τραγουδούσε
Ιερή δοξολογία στο θείο και την μητέρα Φύση
Όταν μου διάβαζε ποίηση
όταν με παραμύθια με αποκοίμιζε με στοργή
Για να είναι πιο γλυκά τα όνειρα μου...
Τότε που φάνταζε γίγαντας στο παιδικό μυαλό μου...

'Όμως που να ‘ξερες, Πατέρα ,
ακόμα και τώρα που μεγάλωσα
με τόσα που κατόρθωσες ,
με άθλους ζωής που ακόμα και σήμερα
στο διάβα του βίου σου
συνεχίζεις να πραγματώνεις
Γίγαντας μου φαίνεσαι ακόμα
Κ’ ίσως ακόμα να μην νιώθω
πως είμαι έτοιμος να σε φτάσω
Όμως να είσαι σίγουρος Πατέρα
Ο φάρος μου είσαι κι ο οδηγός μου για πάντα...
ΓΙΩΡΓΟΣ Λ. ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΓΙΟΡΤΗ  ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ

                                            
 Λεωνίδα Γ. Μαργαρίτη Επιτ. Δικηγόρου
                                                            Αντιπροέδρου Α.Σ.Π.Ε.
                               

               Η Αμερικανίδα Sorona Smart Dodd από την Ουάσιγκτον εμπνευσμένη από την καθιέρωση παγκόσμιας ημέρας γιορτής   της μητέρας το 1910 θέλησε να τιμήσει και  τον πατέρα της.
 Αυτός ήταν ο πρώτος εορτασμός που έγινε παγκοσμίως.
         Έκτοτε  καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της και συνεχίζει κάθε χρόνο μαζί με την παγκόσμια γιορτή της μητέρας το Μάϊο να ακολουθεί μια αντίστοιχη γιορτή τον Ιούνιο.
             Στη  μητέρα  έχουν αφιερωθεί  ποιήματα ,  ύμνοι και  τραγούδια, έχουν γίνει μελέτες αφιερωμένες σ’ αυτή   διάφορα άρθρα, ψηφίσματα και διακηρύξεις.
           Οι ζωγράφοι έχουν εμπνευσθεί και έχουν φιλοτεχνήσει  θαυμάσιους   πίνακες και οι μουσικοί  έχουν συνθέσει σημαντικότατες μελωδίες.
 Αποδίδουν με πλείστους τρόπους, την    οφειλόμενη τιμή   για την μεγάλη και σημαντική  προσφορά της. Οι ίδιες βεβαίως  τιμές  οφείλονται και στη μορφή του Πατέρα.
΄Όμως  η παγκόσμια  γιορτή η αφιερωμένη στη μορφή του Πατέρα είναι   λιγότερο ή και  σχεδόν διόλου  γνωστή.
΄             «Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου για να γίνεις μακροχρόνιος επί της γης». σημειώνει μια από τις  εντολές ( Έξοδος Κ19).
             Χρειάζεται  άραγε   επιβράβευση  για  να τιμά   το παιδί, τους γονείς;
              Χρειάζεται ανταμοιβή για  τη στοργή που   αφειδώλευτα του προσφέρθηκε και του προσφέρεται ;
            Δεν κατανόησα  ποτέ, αυτό  το επιτακτικό    της εντολής.
            Ο Πατέρας, είναι ο  άγρυπνος φρουρός της οικογένειας ,ο στυλοβάτης της λογικής, ο κατ’ εξοχήν  καθημερινός αγωνιστής  για την εξασφάλιση των απαραίτητων,   κυρίως παλαιότερα, αλλά  σε πολλές περιπτώσεις  και  σήμερα.
 Ο  Πατέρας-δάσκαλος, πρώτος  θα διδάξει τα παιδιά  με τις γνώσεις   του και κυρίως το παράδειγμά του.  Εκείνος θα σωφρονίσει με  τη συμπεριφορά του και τον τρόπο του.
          Πρόσωπο που  επιβάλει το σεβασμό  και  την εκτίμησή μας,  πρόσωπο   άξιο της ευγνωμοσύνης μας.
          Η παρουσία του   πανταχού έντονη τόσο εντός όσο και εκτός   της κατοικίας  όπου κυρίως δραστηριοποιείται το μέγιστο  χρόνο της ζωής του.
         Αγωνίζεται  εντίμως και αξιοπρεπώς. Δεν  διακατέχεται   από φόβο  η   δειλία .Είναι εκείνος που ξεχνά την κούραση της μέρας και παραμερίζει τις πίκρες της ζωής στη θέα των μελών της οικογενείας του.
           Φίλος των παιδιών του ,  ακριβοδίκαιος κριτής των όποιων  αντιθέσεων και αντιδικιών τους, αλλά     και  ειρηνοποιός   στις διενέξεις  τους.
           Αποστολή του ισότιμη και  ισάξια  εκείνης  της Μητέρας, είναι επιφορτισμένος κι εκείνος  να  σταλάξει στις ψυχές  των παιδιών του τις αρετές που διακρίνουν ένα υπεύθυνο και χρήσιμο για την κοινωνία   πολίτη.
           Αναλαμβάνει  τη στήριξη  του  αδύναμου ,του ανίσχυρου και ευάλωτου παιδιού του και  καλείται να  του εμπνεύσει  τις αρετές της   εργατικότητας,  της ειλικρίνειας, της καλοσύνης, της  ευγένειας  της ευσέβειας,  της δικαιοσύνης,  της μετριοφροσύνης, της  ειλικρίνειας, της  αλληλεγγύης και της  αγάπης στο συνάνθρωπο.
Πατέρας! ο αχθοφόρος της καθημερινότητας, ο ακούραστος κι εργώδης . Δεν μεμψιμοιρεί,  δεν  διακατέχεται από αδιαφορία, αλλά  οπλισμένος με αισιοδοξία, δύναμη, σιγουριά και θάρρος αντιμετωπίζει με δυναμισμό και καρτερικότητα τα οποία προβλήματα.  
Μπορεί ο δρόμος της ζωής  να είναι ανηφορικός ,δύσκολος και πολλές φορές δύσβατος.
Μπορεί  να μην αποφασίζει μόνος του όπως παλαιότερα,  όμως  συνεχίζει και  παραμένει  ο  άνθρωπος των λογικών επιλογών.
Μπορεί να μην  εκδηλώνει τον συναισθηματισμό του σε  στιγμές που η συγκίνηση πνίγει τη μιλιά του, προτάσσει  όμως τη λογική θεώρηση των πραγμάτων και  περιστάσεων και  δίνει λύσεις που διευκολύνουν τη ζωή ,  τονώνουν  την ψυχική  και πνευματική ανάπτυξη των παιδιών.
Ο παγκόσμιος εορτασμός  είναι μια μέρα που  ο καθένας σκέπτεται το δικό του πατέρα. ΄Όσοι  είναι  τυχεροί, θα  είναι σε θέση να του αποδώσουν  την οφειλόμενη  τιμή. Οι  υπόλοιποι   που ο χρόνος σταμάτησε να υφαίνει το μύθο της ζωής του πατέρα τους,  υπάρχει  πάντα και παντού η σκιά του,   μια βαθύτατη  εικόνα ανάμνησης, μια  ευλαβική αναπόληση,  ένα  κανδήλι που καίει , ένα κερί , ένα λουλούδι  σεβασμού  κι ευγνωμοσύνης για  τον μεγάλο απόντα.

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ



Η  ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ

Κάποιο Φλεβάρη έφυγε ο πατέρας
κι έκτοτε έμεινα στο μουράγιο
να περιμένω την επιστροφή του.
Πήγα στο πλυντήριο τα ρούχα του,
τα ξανάβαλα στην ντουλάπα του
όταν θάρθει να τα βρει καθαρά και σιδερωμένα.

Έμειναν  χρόνια στην ντουλάπα του πατρικού μου
μέχρι που ο σκόρος αν και είχα βάλει λεβάντα
έκανε τη δική του συνωμοσία.
Έτσι δεν σώθηκαν παρά ελάχιστα.

Παρηγορήθηκα πως έμειναν ατόφια τα κυριότερα
και ιδίως εκείνο το χαρακτηριστικό του παλτό.
Αν και δεν τον φόβιζε ποτέ το κρύο
είχε αγοράσει εκείνος ένα παλτό
του είχα δωρίσει κι εγώ  το δικό μου
που δεν  φόρεσα ποτέ.

Βρήκα μια φωτογραφία του
και στόλισα την επιφάνεια εργασίας μου.
Κάθε φορά εμφανίζεται
να ατενίζει το πέλαγος
κι ένα καράβι που έχει ξανοιχτεί
για το δρομολόγιο Χάλκη-Ρόδο.

Φοράει το ψάθινο καπέλο του
για τον ήλιο  του Αύγουστου
κι αγναντεύει το βάθος  του γαλάζιου.
Περιμένει να χαθεί στον ορίζοντα
ο γλάρος που έφερε το μήνυμα
απ’ την μάνα μου.
΄Ηταν κι εκείνη φευγάτη χρόνια πριν,
αλλά πότε-πότε γυρνούσε στα πεταχτά.
Είχε την έννοια μας
έριχνε μια ματιά κι έφευγε.
Έτσι έκανε πάντα…
Ο  πατέρας μου δεν γιόρτασε ποτέ.
΄Ηταν της μοίρας του να μη γιορτάζει
αφού και  στο γάμο του δεν  χάρηκε,
έφυγε την επομένη για το μέτωπο της Αλβανίας.
Κυριακή βράδυ ο γάμος
Δευτέρα πρωί ο πόλεμος.
Το πήρε απόφαση  τότε,
πως δεν άξιζε να γιορτάζει.
Εμείς πάντα στη γιορτή του
του δίναμε ένα φιλί στο μάγουλο
και το πρώτο τριαντάφυλλο της Άνοιξης,
στο χέρι.
Ο πατέρας μου δεν γιόρτασε ποτέ
δεν γνώριζε από  γιορτές και σχόλες
ήταν  συνεχώς στα ξένα χτήματα,
μέχρι που απόχτησε δικά του.
Έκτοτε ήταν διαρκώς στα δικά του
για να οικοδομήσουμε εμείς το δικό μας
μέλλον με το δικό του παρελθόν.
Κάθε φορά που ανοίγω τον υπολογιστή
νάσου και ο πατέρας μου ,
παρών,
με το ψάθινο καπέλο του,
με τα μανίκια σηκωμένα
και το βλέμμα στον ανοιχτό ορίζοντα ,
 μεταξύ ουρανού και θάλασσας.
Ήταν τότε που αποφάσισε να βρεθεί στη Χάλκη
κάτι που δεν αποφάσιζε όσο ζούσε
κι η μάνα μας.
Είχε τότε τα ζωντανά ,όπως έλεγε,
που να τα αφήσουν
ποιος να τα φροντίζει;
Όταν πια τα πούλησε κι ελευθερώθηκαν
άρχισαν τα βάσανα της μάνας.
Χρόνια βασανισμένη σωματικά και ψυχικά
δεν άντεξε το βάρος της ξενιτιάς των παιδιών της.
Τάθελε όλα κοντά της , αγνοούσε το πώς
δεν την ενδιέφερε, γιατί άλλωστε;
Και στα ταξίδια της πάντα επέστρεφε
στο πατρικό μας
τότε που είμαστε όλοι μαζεμένοι
στην κοινή στέγη με τα κοινά όνειρα στα πρεβάζια,
με βασιλικούς και  γεράνια
με τα  χρυσάνθεμα και  μαργαρίτες…

Ο πατέρας μου δεν γιόρτασε ποτέ.
Κι όταν μετά από χρόνια ανελευθερίας
η ζωή του έδωσε απολυτήριο
και τότε δεν ήθελε να γιορτάσει  με τίποτε.
Μόνο στο πανηγύρι του χωριού  συμμετείχε
  στην μοναδική ετήσια καλοκαιρινή έξοδο
στην πλατεία.
Με τα όργανα να παίζουν
και τις χορευτικές φιγούρες
του τσάμικου να διαγράφουν  κύκλους και ημικύκλια
περίτεχνα άλματα ζωής και ευφορίας…

Ο πατέρας μου δεν γιόρτασε ποτέ.
Άλλωστε δεν γνώριζε πως υπήρχε και για κείνο γιορτή,
Γιορτή της Μητέρας γνώριζε από όσα του λέγαμε εμείς
σαν επιστρέφαμε από το σχολείο εκείνη τη μέρα.
Λουλούδια για εκείνη ,
φιλιά κι αγκαλιές
ευχές και κεράσματα με χαλβά του κουταλιού…
Εκείνος αμέριμνος κι αδιάφορος
για τον "παραμερισμό" του .

Σήμερα  θα σεβασθώ τη θέλησή του.
 Δεν θα τον γιορτάσω απόντα,
δεν θα παραπονεθεί άλλωστε
αφού κι ο ίδιος δεν γιόρταζε ποτέ…

Θα κάνω  μόνο μιαν  ευχή
ατενίζοντας τη φωτογραφία του στην οθόνη
του υπολογιστή μου:
Πατέρα σε περιμένουμε
Πατέρα σ’ αγαπάμε
Καλή επιστροφή...καλή αντάμωση!...

ΛΕΩΝΙΔΑΣ Γ. ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ

ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΟΥ ΣΑΡΤΡ



ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΟΥ ΣΑΡΤΡ
(Ο Γάλλος, υπαρξιστής Φιλόσοφος, Ζαν Πωλ Σαρτρ, ήταν ο σημαντικότερος ιδεολογικός καθοδηγητής, της εξέγερσης του Μάη του 1968, στη Γαλλία.)
                                           Γεωργίου Θ. Ντοά  Δικηγόρου

Ο Θεοσεβής, Υπουργός Μάρδας, κατ’ εντολή του Πρωθυπουργού, προσευχήθηκε στο Θεό του Δικαίου, να στείλει στην Αθήνα,  ένα μετενσαρκωμένο  Φιλόσοφο, με σκοπό το Φωτισμό της Κυβέρνησης, ενόψει των άμεσων και κρίσιμων αποφάσεών της για τη Χώρα.
Ο Θεός εισάκουσε το αίτημα, στέλνοντας στη Γη το Φιλόσοφο Σαρτρ, που έφτασε στο Μέγαρο Μαξίμου, την Κυριακή 15η Μαΐου 2015 και ώρα 6η  απογευματινή, ήτοι μια ημέρα προ της σύγκλισης, του Συμβουλίου των Ευρωπαίων, Υπουργών των Οικονομικών, στις Βρυξέλες.
Στο βάθος της Αίθουσας Συσκέψεων, όπως έβλεπε ο Σαρτρ, υπήρχε στον τοίχο φωτεινή επιγραφή, με την ιστορική φράση του, «Επαναστατώ κατά της αδικίας, άρα υπάρχω».
Παρόντες στη σύσκεψη ήσαν, ο Πρωθυπουργός, οι Συναρμόδιοι Οικονομικοί Υπουργοί, Δραγασάκης, Σταθάκης, Τσακαλώτος, Μάρδας, Σκουρλέτης, Λαφαζάνης, Στρατούλης.
Παρόντες ήσαν ακόμη, ο Υπερυπουργός Φλαμπουράρης, ο Υφυπουργός Τύπου  Σακελλαρίδης, ο Κατρούγκαλος ήταν απών, έχοντας έκτακτη απασχόληση, στο Δικηγορικό Γραφείο του, ενώ το Βαρουφάκη, τον είχαν στείλει για τζόκινγκ, στη Αίγινα, γιατί τον τελευταίο μήνα είχε πάρει τρία κιλά.
Ο Πρωθυπουργός, θα είχε την ευθύνη της συνομιλίας, με το Φιλόσοφο, για λογαριασμό και των άλλων Κυβερνητικών, που απλώς, θα παρακολουθούσαν.
Κάθισαν όλοι  στις καρέκλες τους, ενώ ο Α. Τσίπρας, έθεσε το υπό συζήτηση, θέμα.«Σοφέ, θέλουμε κατ’ αρχήν, να μας πεις, ποια είναι η ιδεολογία και ο πολιτικός ρόλος της Αριστεράς, στις σημερινές συνθήκες της Παγκοσμιοποίησης;»
Ο Σαρτρ απάντησε «Η Αριστερά, είναι η αναλλοίωτη, διαχρονική, αιώνια Ιδεολογία του Ανθρωπισμού, είναι το όνειρο των ανθρώπων για ένα βέβαιο παρόν και ένα ασφαλές μέλλον, είναι το όραμά τους για έναν καλλίτερο κόσμο, είναι η ελπίδα τους για μια κοινωνία της αλληλεγγύης, για ένα ειρηνικό, κοσμικό σύμπαν.
Η Αριστερά, είναι η πίστη, στις αμετάβλητες, απαράγραπτες ιδέες, στις αξίες, στις αρχές, στο αμετάλλαχτο Πρότυπο της Δημοκρατικής Πολιτείας, που υπηρετεί, με Λόγο και Πράξη, το γενικό συμφέρον.
Άλλωστε Κύριοι, και ο Θεός του Δικαίου, είναι Σύμβολό μας και Υπόδειγμά μας, πιστεύοντας, με αδιάκοπη, ακατάλυτη διάρκεια, σε Αυτόν, πριν καν κάνει τα θαύματα της Δικαιοσύνης.
Υπό την έννοια αυτή, η Αριστερά θα υπάρχει, ως ιδεολογία και ως Πολιτική, όσο θα υπάρχουν οι άνθρωποι , όσο υπάρχει το καλό και το κακό, όσο υπάρχει το άσπρο και το μαύρο, όσο υπάρχει η ημέρα και η νύχτα , όσο θα ανατέλλει  και θα δύει ο Ήλιος».
Ο Πρωθυπουργός υπέβαλε, τη δεύτερη ερώτησή του, στο Σαρτρ, «Σοφέ, υπάρχει πια, η ιδεολογική και πολιτική διάκριση, μεταξύ της Αριστεράς και της Δεξιάς;»
Ο Σαρτρ απάντησε «Αυτό το λες Εσύ Σύντροφε, που διάβασες Μαρξ, Ένγκελς, Μπακούνιν,  Προυντόν, Μπουχάριν, Λούξεμπουργκ, Μπεργκσόν, Πουανκαρέ, Πόλιτσερ, Πουλατζά, Τσε Γκεβάρα;
Αλλά ας είναι, θα απαντήσω στο ερώτημά σου, με μια ερώτηση: αν οδηγώντας το αυτοκίνητό σου, φτάσεις σε ένα σταυροδρόμι και θέλεις να στρίψεις Αριστερά, που τελικώς θα στρίψεις, Αριστερά ή Δεξιά;»
Ο Α. Τσίπρας απάντησε, «Εξ ανάγκης, θα στρίψω Αριστερά».
Ο Σαρτρ χαμογέλασε «Άρα για να στρίψεις Αριστερά, έχεις κάνει τη διάκριση από τη Δεξιά στροφή, ως εκ τούτου όσο υπάρχει η  Φύση, ο χώρος, ο χρόνος, ο Άνθρωπος, η Κοινωνία, θα υπάρχει εξίσου, η ιδεολογική διάκριση, της Αριστεράς από τη Δεξιά».
Ο Πρωθυπουργός, υπέβαλε τρίτη ερώτηση στο Σαρτρ, «Σοφέ, μπορεί ένας ονομαζόμενος Δεξιός, να είναι ουσιαστικά Αριστερός, σύμφωνα με την έννοια που  δίνεις στην Αριστερά;».
Ο Σαρτρ, απάντησε «Αδιαμφισβητήτως, ο κατ’ όνομα, Δεξιός, είναι ουσιαστικά Αριστερός, όταν είναι δίκαιος, έντιμος, ειλικρινής, υπεύθυνος προς την Πολιτεία, φιλάλληλος προς τους Συνανθρώπους του, γιατί σημασία έχει η ουσία και όχι ο τύπος. 
Με το ίδιο όμως επιχείρημα, Κύριοι, ο αυτοχαρακτηριζόμενος Αριστερός, μπορεί να είναι, όχι μόνο υπέρΔεξιός, αλλά και νεοναζιστής, όταν είναι άδικος, άπληστος, μοχθηρός, βίαιος, γιατί πάλι σημασία, έχει η ουσία και όχι ο τύπος».
Ο Α. Τσίπρας έθεσε με έκδηλη αγωνία την τέταρτη ερώτησή του, «Σοφέ, σε ερωτώ, να κάνουμε έντιμο συμβιβασμό ή ρήξη  με τους Ευρωπαίους;»
Ο Σαρτρ απάντησε  σιβυλλικώς: «Για το θέμα αυτό, έχετε προ πολλού, αν όχι εξαρχής ή και προεκλογικώς, αποφασίσει τι θα κάνετε, άρα  τα πράγματα είναι απλά και αναλογικά, όπως λέμε απλή αναλογική, για την οποία κάποτε κάνατε λόγο».
Ο Πρωθυπουργός, έθεσε  την προτελευταία ερώτησή του «Σοφέ, πως βλέπεις  το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας;»
Ο Σαρτρ, σκέφτηκε, δεν απάντησε, ενώ ένα δάκρυ άρχισε να ρέει   από τα μάτια του, προς το πρόσωπό του.
Ο Φιλόσοφος, σηκώθηκε αμέσως από την καρέκλα του, έβγαλε, από το κουτί των τσιγάρων Σαντέ, που ήταν τα αγαπημένα του, ένα τσιγάρο, το άναψε, κατευθύνθηκε προς το ανοικτό παράθυρο της Αίθουσας, υψώνοντας το βλέμμα του στον ανοιξιάτικο, Αττικό Ουρανό.
Ο Σαρτρ επέστρεψε στην καρέκλα του, στράφηκε προς τον Πρωθυπουργό, είπε: «Δεν γνωρίζω με βεβαιότητα τι θα γίνει με τη Χώρα Σας, μπορώ όμως να Σας πω, ότι θα έρθει χάος και σκότος, αν πριν αναληφθώ στον Ουρανό, ο κόκορας λαλήσει, τρεις φορές.
Είναι όμως βέβαιο, ότι έχει τελειώσει, η Συνευημερία των Ευρωπαϊκών Κρατών και Λαών, με νίκη των Βορείων, σε βάρος των Νοτίων».
Ο Πρωθυπουργός, έθεσε την τελευταία ερώτησή του, προς το Σαρτρ: «Μήπως  όμως τελικώς, η Αριστερά είναι Ουτοπία;»
Ο Σαρτρ ξαναχαμογέλασε, απάντησε «Αυτά τα λένε μόνο οι Ολιγάρχες, τα πολιτικά τσιράκια τους, οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι τους, ή τα λένε οι εμπαίζοντες  το Λαό, άλλα λέγοντας, πράττοντας άλλα, η Αριστερά όμως δεν είναι μόνο ωραία λόγια, αλλά και οι πράξεις των λόγων της.
Σας ερωτώ όμως, είναι Ουτοπία το  Όραμα της Αριστεράς, να μην υπάρχουν αφέντες και σκλάβοι, κύριοι και δούλοι, φεουδάρχες και δουλοπάροικοι, εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι, συνθλίβοντες και συνθλιβόμενοι;
Σας ερωτώ, είναι Ουτοπία  το όραμα της Αριστεράς, για τη δίκαιη ή η δικαιότερη  διανομή του κοινωνικού προϊόντος, η αφαίρεση προνομίων και πλούτου από τους Κατέχοντες, για την ενίσχυση του Κοινωνικού Κράτους, που προστατεύει τους Αδυνάτους;
Σας ερωτώ, είναι Ουτοπία το όραμα της Αριστεράς, να κτυπηθεί ανελέητα, η κακία, ο ασυναισθηματισμός, η ασέβεια, η απρέπεια, η αχαριστία, η έριδα, ο τυχοδιωκτισμός, η φαυλότητα, η διαφθορά, η μοχθηρία, η επιορκία, που σφαγιάζουν το Κοινό Καλό, υπέρ της ατομικής ωφέλειας, ακόμη και αν αυτή είναι άδικη και ανήθικη;
Σας ερωτώ, είναι Ουτοπία το όραμα της Αριστεράς,  να υπάρχει ανθρωπιά, καλοσύνη, συμπόνια, φιλία, αγάπη των ανθρώπων, η ειρηνική συνύπαρξη τους, η κοινωνική συνοχή ;
Σας ερωτώ, είναι Ουτοπία της Αριστεράς, να μην είναι οι Αξιωματούχοι ανειλικρινείς , ψεύτες, παραπλανητές, του Λαού, αλλά να λένε την Αληθ…»
Ο Σαρτρ, δεν πρόλαβε να πει τη λέξη «Αλήθεια», γιατί ξαφνικά ο Α.Τσίπρας, ο Φλαμπουράρης, ο Δραγασάκης, ο Σταθάκης, ο Μάρδας, ο Τσακαλώτος, ο Σκουρλέτης, ο Λαφαζάνης, ο Στρατούλης, ο Σακελλαρίδης, ήσαν στο βαθύ ύπνο τους, καταϊδρωμένοι, βαριανασαίνοντας, ανήσυχοι έως  αναστατωμένοι.
Όλοι οι Κυβερνητικοί, κατά συμπτωματική, μαζική, παρακρουστική, τηλεπαθητική, ιδεολογική, εξουσιαστική, νοσογόνο, ομοιοπαθητική, ενδοσυνάφεια, πετάχτηκαν σαν ελατήριο, από το κρεβάτι τους, κατατρομαγμένοι, από τον εφιάλτη του ύπνου τους, φωνάζοντας, κοιμώμενοι, έως βοώντας, «Αριστερά, Αριστερά, Αριστερά, Αριστερά……..».
Η ώρα ήταν 5:30 πρωινή, μισοσκόταδο,  ο κόκορας είχε λαλήσει τρεις φορές, ενώ ο Αυγερινός έφθινε.
Για τους Κυβερνητικούς, όλα ήταν εφιάλτης στον ύπνο τους, το Μέγαρο Μαξίμου, το Γραφείο του Πρωθυπουργού, ο Σαρτρ, το Όνειρο, το Όραμα, η Ελπίδα του Λαού, η  Ουτοπία της Αριστεράς, η Γοητεία της.
Οι Αριστεροί Κυβερνητικοί, αφού πλύθηκαν και ντύθηκαν, έφυγαν δρομέως από τα σπίτια τους, οδηγούμενοι, ο μεν Πρωθυπουργός, στο Κυβερνητικό Γραφείο του, οι Υπουργοί, στα Υπουργικά Γραφεία τους.
Κατ’ ακραία συμπτωματικότητα, οι Κυβερνώντες, άνοιξαν ταυτοχρόνως όλοι, τις βιβλιοθήκες τους, για να βρουν από τα βιβλία του Σαρτρ, το βιβλίο του, που κάποτε είχαν διαβάσει, με τίτλο, «Έχουμε Δίκιο, να Επαναστατούμε»!



ΤΡΙΑΚΟΣΤΟ ΤEΤΑΡTO ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ



                                      ΤΡΙΑΚΟΣΤΟ ΤEΤΑΡTO ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ
http://www.poetrysymposium.gr

                                                 Κώστας Βάρναλης              

                                        Παρασκευή 3 − Σάββατο 4 Ιουλίου 2015
                  Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
ΠΡΩΙ 11.00 π.μ − 2.00 μ.μ
Πρόεδρος: Αλέξης Λυκουργιώτης

Εισήγηση

Βασίλης Αλεξίου (επίκουρος καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης): Οι ομόκεντρες «αισθητικές» του Κώστα  Βάρναλη

Ανακοινώσεις

Θανάσης Νάκας (καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών): Η γλώσσα του Βάρναλη
Ανδρέας Λάζαρης (δρ φιλολογίας): Σολωμός – Βάρναλης: η αισθητική λειτουργία του λογοτεχνικού έργου
Γιώργος Τσιρώνης (ποιητής): Άνθρωποι
Μανώλης Μ. Στεργιούλης (σχολικός σύμβουλος): Τα αρχαιόθεμα ποιήματα του Κώστα Βάρναλη

Ελεύθερες παρεμβάσεις, Συζήτηση των συνέδρων

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
ΑΠΟΓΕΥΜΑ  5.30 μ.μ. − 8.30 μ.μ.

Α΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ

Πρόεδρος: Βασίλης Αλεξίου

Εισήγηση
Τασούλα Καραγεωργίου (ποιήτρια, δρ κλασικής φιλολογίας): Οι αριστοφανικές μεταφράσεις του Κώστα Βάρναλη



Ανακοινώσεις

Γιώργος Καραχάλιος (τ. καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών, ποιητής): Ο Βάρναλης κοινωνικός ποιητής
Βασίλης Λάζαρης (ιστορικός): Ο σοσιαλιστής Βάρναλης
Αναστάσιος Στέφος  (δρ φιλολογίας, πρόεδρος Π.Ε.Φ.): Ο Βάρναλης στη σχολική τάξη
Βούλα Επιτροπάκη (ποιήτρια, ζωγράφος): Το δίκαιο και το δίκιο στο έργο του Κώστα Βάρναλη

Ελεύθερες παρεμβάσεις, Συζήτηση των συνέδρων

Β΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ

Πρόεδρος: Κώστας Κρεμμύδας
Παρουσίαση των βραβευθέντων με τα Βραβεία Ποίησης 2012 του Συμποσίου Ποίησης
Αλέξης Ζήρας – Νίκη Χαλκιαδάκη, Χρήστος Αρμάντο Γκέζος

Κριτικοί παρουσιάζουν ποιητές

Αλέξης Ζήρας – Μαρία Κουλούρη
Κώστας Κρεμμύδας – Τζούλια Φορτούνη
Χρήστος Γιαννακός – Ελευθερία Κυρίτση
Αναστασία Γκίτση – Θωμάς Παπαστεργίου
Γιώργος Τσιρώνης – Γιάννης Τόλιας
Ανδρέας Λάζαρης – Μίμης Κωστήρης
Ελένη Γούλα – Στάθης Ιντζές
Χριστίνα Λιναρδάκη – Ευτέρπη Κωσταρέλη
Χαρίλαος Νικολαΐδης – Κωνσταντίνα Κορρυβάντη
Γιώργος Πέππας – Κατερίνα Ζησάκη
Γιώργος Γωνιανάκης – Παναγιώτης Μηλιώτης

ΣΑΒΒΑΤΟ
ΠΡΩΙ 10.00 π.μ. − 2.00 μ.μ.

Α΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ

Πρόεδρος: Ξενοφώντας Βερύκιος

Εισήγηση

Κώστας Βούλγαρης (πεζογράφος, κριτικός λογοτεχνίας): Ο ποιητής Κώστας Βάρναλης: Από την παρανάγνωση  στην απώθηση.

Ανακοινώσεις

Αλέξης Ζήρας: Ο Βάρναλης και οι Τροβαδούροι του Μεσαίωνα
Σταύρος Ιντζεγιάννης (συγγραφέας): Η Παναγία στο έργο του Βάρναλη: Αγία ή άνθρωπος;
Αντώνης Μπουλούτζας (δημοσιογράφος, πεζογράφος): Ο χρονογράφος Κώστας  Βάρναλης.
Κώστας Κρεμμύδας: Ο Κώστας Βάρναλης μέσα από τις σελίδες της «Επιθεώρησης Τέχνης».

Ελεύθερες παρεμβάσεις, Συζήτηση των συνέδρων


Β΄ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ

Πρόεδρος: Αλέξης Ζήρας

Εισήγηση

Ηρακλής Κακαβάνης (δημοσιογράφος, συγγραφέας, συνεκδότης του διαδικτυακού περιοδικού «Ατέχνως»): Μια περιδιάβαση στον πεζό λόγο του Κώστα Βάρναλη, λόγο ενάντιο στο «του κρείττονος συμφέρον»

Ανακοινώσεις

Βασίλης Τσονάκας (αρχιτέκτονας, πεζογράφος): Η αληθινή απολογία του Σωκράτη
Μαρία Χαρίτου (ΜΑ Νεοελληνικής  Φιλολογίας):  Το Ημερολόγιο της Πηνελόπης
Μίνα Πετροπούλου (φιλόλογος, δρ κοινωνιολογίας): Όταν ο Βάρναλης απαγγέλλει…
Γιάννης Τόλιας (ποιητής): Μαγδαληνή: Ιέρεια του έρωτα ή Αγία μετάνοιας;

Ελεύθερες παρεμβάσεις, Συζήτηση των συνέδρων

ΑΠΑΓΓΕΛΛΟΥΝ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΒΑΡΝΑΛΗ:

Φραντέσκα ΄Αβερμπαχ, Κατερίνα Ζησάκη, Γιώργος Πέππας

ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Βενετσάνα Κυριαζοπούλου, Πρύτανης Πανεπιστημίου Πατρών • Χρίστος Αλεξίου, τ. καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας Πανεπιστημίου Birmingham, διευθυντής περιοδικού «Θέματα Λογοτεχνίας» • Σωτήρης Π. Βαρνάβας, καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών, ποιητής • Ξενοφώντας Βερύκιος, καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών, ποιητής • Αλέξης Ζήρας, κριτικός λογοτεχνίας •  Γιώργος Κεντρωτής, καθηγητής Ιονίου Πανεπιστημίου, ποιητής, μεταφραστής • Κώστας Κρεμμύδας, ποιητής, δρ φιλολογίας, εκδότης περιοδικού «Μανδραγόρας» • Αλέξης Λυκουργιώτης, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών, ποιητής • Σάββας Μιχαήλ, δοκιμιογράφος, κριτικός • Θανάσης Νάκας, καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών • Σωκράτης Λ. Σκαρτσής, ποιητής, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Πατρών • Ξένη Σκαρτσή, ποιήτρια, δρ φιλολογίας • Δημήτρης Χαρίτος, κινηματογραφικός κριτικός, ποιητής
Επίτιμος Πρόεδρος Μιχάλης Γ. Μερακλής, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, κριτικός

 

Διεύθυνση Συμποσίου: Τ.Θ. 1142, Τ.Κ. 26110, Πάτρα, τηλ. 2610 991343, 210 9339192, ηλ. δ/νση: info@poetrysymposium.gr

ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

1. Ξενοδοχεία: Rion Beach, Γ΄ κατηγ., στην παραλία του Ρίου, τηλ. 2610 991421-2 ● Porto Rio, Α΄ κατηγ. στην παραλία του Ρίου, τηλ. 2610 992102 ● Achaia Beach, Β΄ κατηγ., στην Παραλία Προαστίου, τηλ. 2610 991801 ● Castello, Β΄ κατηγ., Ρίο, τηλ. 2610 992957 ● Γεώργιος, Γ΄ κατηγ., Ρίο, τηλ. 2610 992627 ● Απόλλων, Β΄ κατηγ., Ρίο, τηλ. 2610 990426 ● Αστήρ, Α΄ κατηγ., Πάτρα, τηλ. 2610 277502, 2610 279812 ● Δελφίνι, Γ΄ κατηγ., στην Τερψιθέα, τηλ. 2610 421001-5 ● Τζάκι, Παραλία Προαστίου, τηλ. 2610 453960 ● Achaia Beach, Β΄ κατηγ., στην Παραλία Προαστίου, τηλ. 2610 991801 ● Ροδινή, Ψαθόπυργος, τηλ. 2610 931300.
2. Εστιατόρια: Σ’ ολόκληρη την παραλία του Ρίου και της Πάτρας και στο εσωτερικό του Ρίου και στους κοντινούς στη θάλασσα δρόμους της Πάτρας λειτουργούν διάφορα εστιατόρια.
3. Χρήσιμα τηλέφωνα: Τουριστική Αστυνομία: 2610 276998, 2610 451833, Πρακτορείο ΚΤΕΛ: 2610623887-8, Πρακτορείο ΟΣΕ: 2610639108-9, Ραδιοταξί: 18300, 2610 450000.
4. Το λεωφορείο αρ. 6 ξεκινά από τη γωνία Κορίνθου-Ερμού στην Πάτρα, συνεχίζει στο Πανεπιστήμιο και φτάνει στο Ρίο.
5. Πληροφορίες για το Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών και την πρόσβαση σ’ αυτό: http://www.confer.upatras.gr.

Το Συμπόσιο τελεί υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου Πατρών

Η ανακοίνωση αυτή είναι και πρόσκληση στο Συμπόσιο