ΕΠΙΤΥΧΗΣ Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΕΠΙΤΥΧΗΣ  Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗ  ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΣΤΗ  ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ       Με απόλυτη επιτυχία τίμησε   η Εταιρεία Λογοτεχνών Ν.Δ.Ελλάδος την επέτειο 75 χρόνων από την Ηρωική αντίσταση του Κρητικού Λαού κατά των Γερμανών εισβολέων το Μάιο του 1941. Στην εκδήλωση που έγινε την περασμένη Δευτέρα  23 Μαΐου το απόγευμα στο Αναγνωστήριο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης ,  μίλησε ο καταγόμενος από το Ήράκλειο Κρήτης  ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών Ηρακλής Καλλέργης  ο οποίος ανέπτυξε το θέμα:«Η  Μάχη της Κρήτης: Oρόσημο στην ιστορία  του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου». Ο  κ .Καλέργης ο οποίος είχε  και δύο θύματα από την οικογένειά του εκείνη την περίοδο της μάχης, τον πατέρα του και τον παππού του, στη θαυμάσια και  γεμάτη εθνικό παλμό ομιλία του  μεταξύ άλλων ανέφερε και τα εξής : «Το Μάιο του 1941, η πολεμική μηχανή του Γ' Ράιχ επιτέθηκε στο νησί της Κρήτης …. Ο ελληνικός στρατός στο νησί συγκροτήθηκε από αυτοσχέδιους σχηματισμούς … Η πρακτική απουσία κυβερνητικής εξουσίας και αυστηρής στρατιωτικής συγκρότησης και ιεραρχίας είχαν ένα απροσδόκητο αποτέλεσμα. Ετούτες οι στρατιωτικές δυνάμεις, που με πενιχρά εφόδια και μέσα επρόκειτο να αντιμετωπίσουν τον πάνοπλο εχθρό, αισθάνθηκαν ότι το μόνο σταθερό στήριγμά τους ήταν ο λαός του νησιού, ο λαός της Κρήτης  Οι Έλληνες στρατιώτες και ο λαός της Κρήτης ήσαν οι μόνοι -το αισθάνθηκαν αυτό- που διαφέντευαν την ελευθερία του νησιού, τη δική τους ελευθερία, απέναντι στον επερχόμενο βάρβαρο.  Στις 20 Μάη τα ξημερώματα, ο αναμενόμενος βάρβαρος εμφανίστηκε. Τις προηγούμενες μέρες είχε προαναγγείλει την άφιξή του αυτή με άγριους από τον αέρα βομβαρδισμούς… Ο κατακτητής εξόρμησε από τον αέρα εντυπωσιάζοντας με την τεχνική του δεινότητα, με την εκμετάλλευση κάθε δυνατότητας που η τεχνολογία της εποχής επέτρεπε.  Πίσω από τις μηχανές κρυβόταν το έγκλημα , η ηθική του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού. Η βαρβαρότητα του ανταγωνισμού .Από την πρώτη στιγμή που πάτησαν το πόδι τους στη γη της Κρήτης, οι ναζί κατακτητές ξεκίνησαν τις μαζικές δολοφονίες αμάχων.  Η αντίσταση του λαού της Κρήτης στην εναέρια εισβολή των Γερμανών αλεξιπτωτιστών στις 20 Μάη πήρε, σε πολλά σημεία, το χαρακτήρα γενικής εξέγερσης. Δεν ήταν κάτι το συνηθισμένο αυτό για τα έως τότε δεδομένα του πολέμου .Για τους ναζί, η συμμετοχή του λαού της Κρήτης στις μάχες αποτελούσε παραβίαση των κανόνων του πολέμου και απόδειξη ότι όπου οι λαοί ξεσηκώνονταν για να προασπίσουν την ελευθερία τους, ο πόλεμος γινόταν "βρώμικος" και κανείς νόμος του πολέμου δεν μπορούσε να ισχύσει. Στον τομέα της προπαγάνδας, όλα ετούτα διανθίστηκαν με αφηγήσεις για φόνους Γερμανών τραυματιών και κακοποίηση των σορών των σκοτωμένων, δηλαδή όλες αυτές οι φοβερές εικόνες -τις ναζιστικές θέσεις- που διαφημίζει ο κύριος Ρίχτερ στο βιβλίο που έχει δημιουργήσει τόση ταραχή στη σημερινή Κρήτη. Στη βάση όλων αυτών, ο γερμανικός στρατός  εφάρμοσε μεθοδικά τις συνταγές που είχαν σχεδιαστεί για τη Ρωσία. Περισσότεροι από 2.000 "άμαχοι" κάτοικοι της Κρήτης δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ από τους "ιππότες" ναζί, βάσει σχεδίου ». , Η Μάχη της Κρήτης έληξε στις 31 Μάη με την ολοκληρωτική κατάληψη του νησιού από τα ναζιστικά στρατεύματα και την αποχώρηση για την Αίγυπτο του μεγαλύτερου μέρους των αγγλικών στρατιωτικών τμημάτων    Τον ομιλητή παρουσίασε με  συνοπτική ομιλία του ο πρόεδρος της Εταιρείας Λογοτεχνών ο οποίος πέρα από την αναφορά στη ζωή και το έργο του  σημείωσε τη σημασία που είχε η μάχη της Κρήτης στη νικηφόρα έκβαση των συμμαχικών δυνάμεων στη Ρωσία  εξ αιτίας  την καθυστέρησης  επί  δεκαήμερο για την κατάληψη της Κρήτης.   Μετά την ολοκλήρωση της ομιλίας του κ.Καλλέργη ακολούθησαν παρεμβάσεις  εκ μέρους των ακροατών οι οποίοι ευχαρίστησαν  τον ομιλητή και την Εταιρεία για τη διοργάνωση της επετειακής εκδήλωσης και  με επιχειρήματα που παρεθεσαν, επιβεβαίωσαν τη θυσία του Κρητικού λαού αλλά και τις σημαντικές απώλειες   που είχε ολόκληρη η Κρήτη που αντιστάθηκε σθεναρά στον εισβολέα αλλά και η φθορά που προεκλήθη τόσο σε στρατιώτες όσο και σε πολεμικό υλικό για τους εισβολής αυτή η επιχείρηση. Μια εκδήλωση κατά πάντα επιτυχής .

ΝΕΑ ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΠΟΙΗΣΗΣ -ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ

ΝΕΑ ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ
ΠΟΙΗΣΗΣ -ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ

Η Εταιρεία Λογοτεχνών Ν. Δ. Ελλάδος, στα πλαίσια της συνεργασίας της με τη Δημοτική Βιβλιοθήκη-Πολιτιστικος Οργανισμός Δήμου Πατρέων προκηρύσσει διαγωνισμό ποίησης και διηγήματος.
Ι. Ο Διαγωνισμός Ποίησης, αφορά μαθητές και μαθήτριες Γυμνασίων και Λυκείων της περιφέρειας Ν. Δ. Ελλάδος, οι οποίοι μπορούν να συμμετάσχουν με ένα, έως τρία συνολικά ποιήματα με ελεύθερο θέμα, δακτυλογραφημένα επί της μίας όψεως της σελίδας και χωρίς να ξεπερνούν τις δύο.
2.Ο Διαγωνισμός Διηγήματος, αφορά νέους ηλικίας μέχρι 25 ετών, σε ελεύθερο θέμα μέχρι 2.500 λέξεις.
Προθεσμία υποβολής, ορίζεται η 31η Δεκεμβρίου 2016.
Η αξιολόγηση των έργων θα γίνει από επιτροπές .
Η απονομή των βραβείων , θα γίνει κατά την Ημέρα εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης,(21/3) στην αίθουσα της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρών.
Οι συμμετοχές, θα σταλούν με ψευδώνυμο , ενώ το πραγματικό ονοματεπώνυμο του διαγωνιζομένου, η διεύθυνση ταχυδρομική και η ηλεκτρονική τους διεύθυνση και το τηλέφωνο, θα σημειωθούν σε ξεχωριστό φάκελο και θα ταχυδρομηθούν όπως και τα κείμενα, στη διεύθυνση :
Eταιρεία Λογοτεχνών Ν. Δ. Ελλάδος
Κανάρη αριθ.46 26222 ΠΑΤΡΑ
με την ένδειξη:
Για το διαγωνισμό Ποίησης και Διηγήματος.
Για την Εταιρεία Λογοτεχνών Ν. Δ. Ελλάδος
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΤΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ  ΒΙΒΛΙΟΥ

 ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ

ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΤΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

Στα πλαίσια των προγραμματισμένων εκδηλώσεων των Φιλολογικών Βραδινών  της Εταιρείας Λογοτεχνών   την προσεχή Δευτέρα  30^η Μαΐου και  ώρα 7 μ.μ. θα γίνει  η παρουσίαση του  βιβλίου του   συγγραφέα -καθηγητή του Στρατιωτικού Πανεπιστημίου του Μονάχου Δημήτρη Βασιλάκη με τον τίτλο: «Σχολικές Διακοπές στο χωριό-Αναμνήσεις από την Κατοχή »

Το βιβλίο είχε  αρχικά κυκλοφορήσει στα γερμανικά το 2.006  και παρουσιάσθηκε στην Παγκόσμια Έκθεση βιβλίου της Φρανκφούρτης με τον τίτλο: «Schulferien auf der Peloponnes,August von Goethe LIteraturverlag Frankfurt 2006»

Η μεταφορά στην ελληνική έγινε από τον ίδιο το συγγραφέα. Με  παρότρυνση  και  ηθική στήριξη  φίλων του στην Ελλάδα κυκλοφόρησε στο τέλος του περασμένου καλοκαιριού από  τις εκδόσεις: ΒιβλιοΠΑΝΟΡΑΜΑ  Αμαλιάδος.

Ο συγγραφέας Δημήτρης Βασιλάκης γεννήθηκε στην Πάτρα  το 1935  κι έλαβε τις στοιχειώδεις γνώσεις   στο χωριό της μητέρας του τον Κοροιβο Ηλείας, όπου περνούσε και  όλα τα καλοκαίρια των διακοπών.

Μετά το απολυτήριο των Γυμνασιακών  του σπουδών  στη Λεόντιο των Αθηνών εγκαταστάθηκε στο Μόναχο όπου  εργάσθηκε ως εργάτης στη βιομηχανία και μετά σπούδασε  Τεχνική Φυσική και Ηλεκτροτεχνία στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Στο ίδιο πανεπιστήμιο   έκανε τη διδακτορική του εργασία και μετά εργάσθηκε για πέντε χρόνια στο γνωστό Ινστιτούτο  Μάξ-Μπλανκ Θερμοπυρηνικής Φυσικής στο Γκαρχινγκ του Μονάχου.

Υπήρξε συνιδρυτής του Στρατιωτικού Πανεπιστημίου του Μονάχου όπου κι  εργάσθηκε τριάντα χρόνια στο Ινστιτούτο Ηλεκτροτεχνίας και Πληροφορικής.

Στο βιβλίο που θα παρουσιασθεί  την προσεχή Δευτέρα ,πέρα από τις προσωπικές εντυπώσεις του μαθητή  Βασιλάκη από τις διακοπές του στο χωριό της μητέρας του στην περίοδο της Γερμανικής κατοχής, περιλαμβάνονται σημαντικά ιστορικά γεγονότα  εκείνης την περίοδο  τα οποία συντάραξαν  την ηρεμία των κατοίκων του χωριού, δυσκόλεψαν σε σημαντικό βαθμό τις γεωργικές και χειρονακτικές εργασίες τους ενώ  κινδύνεψε ακόμη και   η ζωή τους από τα  αντίποινα των αρχών κατοχής, σε  απάντηση επιθέσεων ομάδων αντιστασιακών οργανώσεων.  Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό  του συγγραφέα   αποτελεί η ακριβής περιγραφή των εικόνων και καταστάσεων     της περιόδου που συμπίπτει  με τα χρόνια της Γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα και που δίνει για πρώτη φορά ίσως, στοιχεία άγνωστα στο ευρύτερο κοινό σχετικά  με τις συνθήκες  ζωής των κατοίκων της υπαίθρου και το καταπιεστικό  καθεστώς    των αρχών κατοχής καθώς και  το  ρόλο   διαφόρων καταδοτών που ήταν αιτία να ξεκληριστούν ολόκληρες οικογένειες και τα καταστραφούν  υπάρχοντα μίας ολόκληρης ζωής.

Κατά την παρουσίαση του βιβλίου θα μιλήσουν  οι: Λεωνίδας Γ .Μαργαρίτης   Συγγραφέας, Πρόεδρος Εταιρείας Λογοτεχνών και  Φώτης Δημητρόπουλος   Φιλόλογος, Λογοτέχνης και Κριτικός Βιβλίου.

Αποσπάσματα  του βιβλίου  θα διαβάσει  ο ηθοποιός και συγγραφέας  Αλέξης Γκλαβάς.

Την εκδήλωση θα προλογίσει και θα συντονίσει
ο αντιπρόεδρος της Εταιρείας συγγραφέας-ιστορικός ερευνητής  Λεωνίδας Καρνάρος.

Η είσοδος για το κοινό θα είναι ελεύθερη.

Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ Αριθ. 2/2016

ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ Ν. Δ. ΕΛΛΑΔΟΣ Τηλ.:2610 322.901-e-mail:leomargaritis@gmail.com  ΚΑΝΑΡΗ 46 26222  ΠΑΤΡΑ                                                     Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ Αριθ. 2/2016  Προς τα μέλη της Εταιρείας μας. Αγαπητοί συνάδελφοι,           Με τις τελευταίες εκδηλώσεις της Εταιρείας μας που έχουν αναγγελθεί, λήγει  η  πρώτη περίοδος του 2016.Στην τελευταία μας εκδήλωση  επρόκειτο ο επίτιμος πρόεδρος της Εταιρείας μας  Μανώλης Πράτσικας να παρουσιάσει  βιβλία Πατρινών συγγραφέων όμως , μετά την αποδημία του κρίθηκε σκόπιμη η διοργάνωση  φιλολογικού Μνημόσυνου προς τιμή του εκείνη τη μέρα.  Έτσι την 1η Ιουνίου, Τετάρτη και ώρα 7,00 θα πραγματοποιηθεί  εκδήλωση-τιμή για τη ζωή και το έργο του αξέχαστου δημιουργού.           Σ’ αυτή θα μιλήσουν:  ο Πρόεδρός μας Λεωνίδας Μαργαρίτης ο οποίος θα κάνει μια συνολική αποτίμηση του έργου του, η Καθηγήτρια Φιλόλογος και Θεατρολόγος Χριστίνα Κόκκοτα , θα αναφερθεί στο θεατρικό του έργο και ο  Δημοσιογράφος και Λογοτέχνης Σταύρος Ιντζεγιάννης θα αναφερθεί   στο πεζογραφικό του έργο. Ποιήματα και αποσπάσματα του έργου του θα απαγγείλουν και θα διαβάσουν  γνωστοί ηθοποιοί. Θεωρούμε   περιττό να σημειώσουμε πως επιβάλλεται η παρουσία όλων των μελών. Επίσης σας προσκαλούμε στην παρουσίαση του βιβλίου του  καθηγητή του Στρατιωτικού Πανεπιστημίου του Μονάχου που γεννήθηκε στην πόλη μας Δημήτρη Βασιλάκη με τον τίτλο: «Σχολικές Διακοπές στο χωριό-Αναμνήσεις από την κατοχή» που θα γίνει τη Δευτέρα 30 Μαΐου και ώρα 7 μ.μ. στη Δημοτική Βιβλιοθήκη.           Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο πρόεδρος της Εταιρείας Λεωνίδας Μαργαρίτης και ο Φιλόλογος, Ποιητής και Κριτικός Φώτης Δημητρόπουλος. Την εκδήλωση θα συντονίσει ο Αντιπρόεδρος της Εταιρείας Συγγραφέας-Ιστορικός Ερευνητής  Λεωνίδας Καρνάρος. Αποσπάσματα του βιβλίου θα διαβάσει ο ηθοποιός και Λογοτέχνης  Αλέξης Γκλαβάς. Σας καλούμε μέχρι τέλος του μηνός  Αυγούστου να ενημερώσετε τον πρόεδρο για θέματα τα οποία θα είχατε την επιθυμία να μιλήσετε, έτσι  θα βοηθήστε στην έγκαιρη  κατάρτιση του προγράμματος της νέας περιόδου.           Παρακαλούνται, τέλος   όσοι    δεν  έχουν τακτοποιήσει τις οικονομικές τους υποχρεώσεις προς την Εταιρεία   για το έτος 2015 η και το έτος 2016, μπορούν να  στείλουν τη  συνδρομή τους (20 ευρώ το χρόνο) στα Γραφεία της Εταιρείας και στο όνομα του προέδρου και θα λάβετε  αμέσως     εξοφλητική απόδειξη. Είναι η μόνη οικονομική πηγή για την κάλυψη των  μικροεξόδων μας. Επίσης σας γνωρίζουμε ότι βρίσκεται   προς το τέλος του η συγγραφή του νέου βιβλίου της Εταιρείας  έργο, των: Σταύρου Ιντζεγιάννη,Σοφίας Κλήμη-Παναγωτοπούλου και Λεωνίδα Καρνάρου με τίτλο: «ΛΕΥΚΩΜΑ 35 ΧΡΟΝΙΑ ΖΩΗΣ  ΔΡΑΣΗΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ»,  Γίνεται προσπάθεια για  ανεύρεση χρηματοδότου. Εάν η προσπάθεια δεν ευοδωθεί , θα ακολουθήσουμε το σύστημα  της από ετών επιτυχημένης τακτικής ,  εγγραφής συνδρομητών.            Επίσης  κάνουμε γνωστό ότι στο διαδίκτυο λειτουργεί Ιστοσελίδα της Εταιρείας μας με τον τίτλο: ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ ΝΟΤΙΟΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, μπορείτε να την  επισκέπτεστε , να κάνετε τα σχόλια σας κι ακόμη να στέλνετε   κείμενά σας  για ανάρτηση.         Παρακαλούμε τέλος  να μας  στείλετε το e-mail σας για να έχουμε μια σταθερή  άμεση και ανέξοδη επικοινωνία.           Σας ευχόμαστε   ένα ευχάριστο δροσερό και δημιουργικό καλοκαίρι.                                         Με συναδελφικούς χαιρετισμούς  Για το Δ. Σ.                           Ο  Πρόεδρος                          Η Γεν. Γραμματέας       Λεωνίδας Γ. Μαργαρίτης                Μαρία Καρέλα

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ «ΣΠΑΤΑ ΑΧΑΪΑΣ» της Ευγενίας Πασσά ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΠΑΤΡΩΝ 14-4-2016

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ «ΣΠΑΤΑ ΑΧΑΪΑΣ» της Ευγενίας Πασσά
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΠΑΤΡΩΝ 14-4-2016
OMIΛΙΑ ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΑΡΝΑΡΟΥ

Κυρίες και Κύριοι
Όταν μου ζήτησε η αγαπητή κυρία Ευγενία Πασσά να παρουσιάσω το βιβλίο της «ΣΠΑΤΑ ΑΧΑΪΑΣ», με χαρά δέχθηκα την τιμή ως Πατρινός με Ηλειακή καταγωγή, γιατί θα μου δινόταν η ευκαιρία να προβάλω ένα Αχαϊκό τοπίο που εκκλησιαστικά όμως ανήκει στην Ηλεία, αφού στα χώματά του φιλοξενεί ένα μεγάλο ιερό προσκύνημα, το Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου.
Σήμερα πιστεύεται ότι τα Σπάτα, εκ του δισύλλαβου του ονόματός των, έχουν Ηπειρώτικη, ή Αλβανική προέλευση και ότι οι πρώτοι νομάδες κάτοικοί του, κατά τους ειδικούς, πρέπει να εγκαταστάθηκαν στην περιοχή περί το 1400. Όμως το «Χρονικόν του Μορέως», που περιγράφει γεγονότα της Φράγκικης κατάκτησης μέχρι το 1292, αποτελεί σημείον αναφοράς για την ιστορία των πόλεων και των χωριών της Πελοποννήσου που αναφέρονται σε αυτό. Μέσα στις σελίδες του περιλαμβάνει και το προσκύνημα του Ναού του Αγίου Νικολάου: «Κλησίδιν ένι εκεί μικρόν, το λέουν Άγιον Νικόλαον» και από αυτό εύλογα συμπεραίνουμε ότι η οίκηση της περιοχής έχει γίνει αιώνες νωρίτερα.
Αυτό λοιπόν το «Κλησίδι του Αγίου Νικολάου» με την πάροδο του χρόνου απέκτησε Παμπελοποννησιακή ακτινοβολία. Ακόμη και σήμερα, στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης των πάντων, με συγκίνηση βλέπουμε κάθε Μάιο χιλιάδες προσκυνητές να ανηφορίζουν με τα πόδια προς τον Άγιο Νικόλαο του Σπάτα, κάνοντας την διαδρομή από την Πάτρα, την Αμαλιάδα, τον Πύργο, από τα γύρω χωριά αλλά και από πολλά άλλα μέρη της Βορειοδυτικής Πελοποννήσου, της Αιτωλοακαρνανίας και τα νησιά του Ιονίου, για να προσκυνήσουν την άγια εικόνα του προστάτη τους, του Αγίου Νικολάου του Σπάτα.
Ας δούμε όμως το βιβλίο-λεύκωμα «Σπάτα Αχαΐας» της κας Ευγενίας Πασσά πιο αναλυτικά:
Το βιβλίο είναι στηριγμένο στις αρχές της μελέτης της τοπικής ιστορίας και μας οδηγεί σε ένα ταξίδι αφηγηματικό στο χρόνο, έχοντας ως μεγάλο όπλο του, σχεδόν αποκλειστικά, το άφθονο φωτογραφικό υλικό που καλύπτει τα 9/10 των σελίδων του. Μέσα από το πλούσιο και μοναδικό φωτογραφικό υλικό ξετυλίγεται η καθημερινή ζωή των ανθρώπων του χωριού καθ’ όλον τον 20ο αιώνα. Ξαναζωντανεύει ιδιαίτερα την περίοδο από το 1920 έως το 1950, κατά την οποία η Ελλάδα πλήρωσε την απελευθέρωσή της με άφθονο αίμα, όπως και την υπεράσπιση της τιμής της κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και τα γεγονότα που ακολούθησαν μετά.
Η κα Πασσά κατόρθωσε και εντόπισε δεκάδες φωτογραφίες συμπατριωτών της που έπεσαν στο καθήκον στο κάλεσμα της Πατρίδας. Πέραν της αναγραφής του ονόματος, καταγράφει και άλλα στοιχεία πολύ χρήσιμα για την ιστορία του χωριού, όπως στη σελίδα 41, που κάτω από την φωτογραφία της Μάρθας Γεωργοπούλου σημειώνεται ότι: «Την σκότωσαν οι αντάρτες στον Άγιο, το 1944» και ακριβώς δίπλα, για τον Γεώργιο Βάσσο, ότι σκοτώθηκε στη μάχη που έγινε έξω από την εκκλησία του Αγίου Νικολάου το 1944, μεταξύ αντάρτικης ομάδας και Γερμανών στρατιωτών. Και συνεχίζει η κα Πασσά: «Η περίθαλψη ενός Γερμανού τραυματία από τους κατοίκους του χωριού, μας γλίτωσε από το ολοκαύτωμα». Στοιχεία σημαντικά για την ιστορία του χωριού, που όμως δεν δίνονται εκτενέστερα σε άλλο σημείο του βιβλίου. Λίγοι σήμερα γνωρίζουν ότι στο Μοναστήρι του Αγ. Νικολάου του Σπάτα βρισκόταν ένα γερμανικό φυλάκιο με 20 άνδρες, καλά εξοπλισμένο με γεννήτρια ρεύματος και λοιπό, σύγχρονο για τότε, οπλισμό. Οι Έλληνες αντιστασιακοί στις 6 το πρωί, της 13ης Ιανουαρίου 1944, το χτύπησαν αιφνιδιαστικά και κατάφεραν να το εξουδετερώσουν συλλαμβάνοντας αιχμάλωτους 12 Γερμανούς στρατιώτες, αφήνοντας έναν τραυματία και 2 σκοτωμένους. Ήταν μία από τις λίγες σημαντικές μάχες που δόθηκαν στη βόρεια Ηλεία την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής, με ιδιαίτερη σημασία για την εξάπλωση του αντιστασιακού κινήματος στην ευρύτερη περιοχή.

Μια φωτογραφία, ίσον χίλιες λέξεις. Η αξία τής κάθε μιας, ανυπολόγιστη. Θυμάμαι ότι ένα φιλικό μου πρόσωπο αναζητούσε απεγνωσμένα μια φωτογραφία του πατέρα του, για να δει τη μορφή του, πώς ήταν και με αυτόν τον καημό πέθανε, καθόσον το 1940 ο πατέρας του επιστρατεύθηκε, στάλθηκε στο μέτωπο και έπεσε υπέρ Πατρίδος. Κατήγετο από ένα χωριό κοντά στην Χαλανδρίτσα και δεν είχαν τότε την πολυτέλεια της φωτογραφίας. Γι’ αυτό και μας εντυπωσιάζει το πλήθος των φωτογραφιών των ανθρώπων του μικρού χωριού Σπάτα, τεκμήρια μιας άλλης εποχής και ιδιαιτέρως πολύτιμα όσο περνάει ο χρόνος.
Το λεύκωμα «Σπάτα Αχαΐας» δεν είναι το πρώτο βιβλίο τοπικής ιστορίας που πέφτει στα χέρια μου. Γι’ αυτό, χωρίς υπερβολή, οφείλω να επισημάνω ότι η κα Ευγενία Πασσά, σαν καλή μέλισσα γύρισε όλους τους συγχωριανούς της και μάζεψε μοναδικό φωτογραφικό υλικό, όπως διαβατήριο του 1926, παλιές ταυτότητες, μερικές εκ των οποίων δύσκολα ανευρίσκονται, παλιά σχολικά ενδεικτικά, μαθητές με τους δασκάλους τους, στιγμιότυπα από γυμναστικές επιδείξεις, πρακτικά του  Δημοτικού Σχολείου για τους πιο άπορους μαθητές που είχαν ανάγκη φιλοξενίας στις κατασκηνώσεις της Κουρούτας Αμαλιάδος και άλλα. Ενδιαφέρον είναι το σπάνιο απόσπασμα από το βιβλίο τού «Μαθητικού Συσσιτίου» του έτους 1964, όπου το γεύμα για τους 61 μαθητές ήταν πληγούρι και στον καθέναν αναλογούσαν 100 gr πληγούρι, 34 gr γάλα σκόνη, 25 gr λίπος, 10 gr ζάχαρη και λίγα γραμμάρια από κακάο, κρεμμύδια, ντομάτα και αλάτι. Στοιχεία που μας φέρνουν στο νου παλιές ελληνικές ταινίες.
Φωτογραφικό αποτύπωμα υπάρχει άφθονο από βαφτίσια, αρραβώνες και γάμους με την αναγκαία επίδειξη της προίκας της νύφης. Φαίνεται επίσης ότι παρόλη τη φτώχεια τους, κοινό άλλωστε γνώρισμα της ελληνικής υπαίθρου μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του ’70, όλες οι νύφες του χωριού Σπάτα φορούσαν το παραδοσιακό λευκό νυφικό τους φόρεμα και οι άνδρες το γαμπριάτικο κουστούμι τους.
Οι γυναίκες δεν λείπουν και είναι σε πλήθος φωτογραφιών, κάτι που μαρτυρά την καλή θέση τους στην τοπική κοινωνία, αφού άλλωστε ήσαν αυτές που κρατούσαν στα χέρια τους την οικιακή οικονομία, τα ήθη, τα έθιμα και τις παραδόσεις του χωριού τους.
Ενημερωτική και άκρως χρήσιμη θα ήταν η παράθεση των οικογενειακών δένδρων της κάθε φαμίλιας, θεωρώ όμως ότι στην παρούσα φάση ήταν δύσκολη η καταγραφή και αποτύπωσή τους καθόσον η καθεμιά οικογένεια θα είχε πάνω από 5-10 παιδιά και με τους απογόνους τους θα χρειάζονταν πολλές σελίδες ακόμη, και περισσότερος χρόνος έρευνας. Εύχομαι στο εγγύς μέλλον, η κα Πασσά, τώρα που απαλλάχθηκε από τις έγνοιες του εργασιακού της βίου, να ξεκινήσει έναν δεύτερο γύρο της πολύτιμης προσφοράς στον γενέθλιο τόπο της και στη διατήρηση της μνήμης του χωριού της, ιδιαίτερα για τις επερχόμενες γενιές. Ας μην ξεχνάμε ότι όσο πιο πολύ γνωρίζουμε τον τόπο μας, τόσο πιο πολύ τον αγαπάμε. Και αυτός είναι ο σκοπός του βιβλίου που παρουσιάζουμε, να αγαπήσουμε όσον το δυνατόν περισσότερο το χωριό Άγιος Νικόλαος Σπάτα Αχαΐας.

Συνήθως λέμε οι συγγραφείς στο κείμενο να βάζουμε και καμιά φωτογραφία για να ξεκουράζεται το μάτι, αλλά και ως ντοκουμέντο προς επιβεβαίωση των γραφομένων. Και επειδή αυτό πράγματι συμβαίνει, φανταστείτε τι ξεκούραση και με τι μεγάλο ενδιαφέρον ξεφυλλίζει ο αναγνώστης το βιβλίο-λεύκωμα της κας Ευγενίας Πασσά. Σας πληροφορώ ότι μετά την πρώτη γρήγορη περιήγησή μου στις σελίδες του, το ξανακοίταξα και δεύτερη και τρίτη φορά και σε κάθε ξεφύλλισμα ανακάλυπτα λεπτομέρειες που η πρώτη ματιά τις είχε προσπεράσει. Σπάνια κάποιος έχει τη δυνατότητα να επεξεργαστεί έναν τέτοιο πλούτο τοπικών φωτογραφιών και όσο κι αν ακούγεται κουραστικό, πάλι θα ξαναπώ για την πολυτιμότητα και μοναδικότητα του παρόντος λευκώματος, στην τοπική μας ιστορία και λαογραφία. Θεωρώ ότι δεν αποτυπώνει μόνο τη ζωή του χωριού, αλλά και όλης της ελληνικής επαρχίας. Γι’ αυτό και τα πρόσωπα των Σπαταίων αν και μας είναι ξένα, μας φαίνονται οικεία, ειδικά σε όσους έχουμε γεννηθεί στην επαρχία πριν την δεκαετία του ’70, αφού έχουμε ζήσει ανάλογες καταστάσεις, όπως το σκάψιμο των χτημάτων με την αξίνα, το όργωμα με τα άλογα και τα βόδια με το αλέτρι, τον θερισμό των σταχιών με το δρεπάνι, το αλώνισμα με τα ζώα γύρω από τον ξύλινο πάσσαλο του αλωνιού, τον τρύγο των αμπελιών με τις πλεχτές κοφίνες, το μάζεμα της ελιάς, το βόσκημα των προβάτων και των γαλιών, το πήξιμο του τυριού και της μυζήθρας, το πετάλωμα των αλόγων, το πλέξιμο και το κέντημα, την ύφανση στον αργαλειό και τόσες άλλες ασχολίες, που μας φαίνονται τόσο μακρινές, αλλά με ζωντανή την ανάμνηση ότι τις προλάβαμε και σε μερικές είχαμε μάλιστα πάρει μέρος.
Για το χτίσιμο των σπιτιών του χωριού και την επισκευή τους, δεν χρειάζονταν ολόκληρα συνεργεία μαστόρων, μηχανικών, σχεδίων και αδειών από τις Πολεοδομίες, όπως σήμερα. Αρκούσαν 2-3 ή περισσότεροι φίλοι-συγχωριανοί και η δουλειά τελείωνε με τραπεζώματα και φαγοπότια. Αδιάψευστος μάρτυρας πάλι το διάσπαρτο φωτογραφικό υλικό.
Δεν παραλείπονται οι φυσικές ομορφιές του χωριού και οι μαρτυρίες για τα διατηρημένα κτίρια που στέκουν αγέρωχα αψηφώντας τον χρόνο. Σε πολλά από αυτά υπάρχουν ακόμα και σήμερα χτισμένα σε κάποια γωνιά τους και τα «φυλαχτά», με τη χρονολογία οικοδόμησής τους.
Θα είναι μεγάλη παράλειψη αν δεν σημειώσω ότι σε όλες τις σελίδες του βιβλίου έχουν αποτυπωθεί στίχοι ποιημάτων, δημοτικών τραγουδιών, ανέκδοτα, γνωμικά και άλλα αποσπάσματα κειμένων, που βοηθούν τον αναγνώστη να δει το υλικό τού λευκώματος με περισσότερη ευαισθησία: «Άλλος Αμερική, άλλος Αυστραλία, παλιοί δρόμοι. Αθήνα μετά, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Γιάννενα, φύραινε το χωριό», στίχοι από ένα ποίημα του Μιχάλη Γκανά, προσαρμοσμένο από την κα Πασσά στην ενότητα για τη μετανάστευση των συμπατριωτών της.
Πολύ καλά και κατατοπιστικά είναι τα κείμενα της κας Αναστασίας Γεωργιάδη, καθηγήτριας του ΤΕΙ Πατρών για «Τα παλαιά λιθόκτιστα σπίτια του οικισμού Σπάτα Αχαΐας» και του κ. Ευάγγελου Πασσά, δασκάλου και σήμερα Διευθυντή της Α/θμιας Εκπαίδευσης Ν. Αχαΐας για την «Ιστορία και τον Πολιτισμό του Αγίου  Νικολάου Σπάτων Αχαΐας».
Και το βιβλίο κλείνει τις σελίδες του με σπάνιο φωτογραφικό υλικό από το Μοναστήρι του Αγίου Νικολάου, αρχής γενομένης με φωτογραφία του 1920, με τους ιερείς, τους τροφίμους του εκκλησιαστικού οικοτροφείου και τις διάφορες δραστηριότητές τους.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά την συγγραφέα του λευκώματος, την κα Ευγενία Πασσά, που μας έδωσε τη δυνατότητα μέσω του βιβλίου της να γνωρίσουμε μια σπιθαμή Αχαϊκής γης τόσο γνωστής μας μα και τόσο άγνωστης και να την κάνουμε δική μας.