ΕΦΥΓΕ Ο ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΤΑΣΟΣ ΞΑΝΑΛΑΤΟΣ

                          ΕΦΥΓΕ  Ο ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΣ  ΠΟΙΗΤΗΣ  ΤΑΣΟΣ ΞΑΝΑΛΑΤΟΣ

                             Σημείωμα του Λεωνίδα  Γ. Μαργαρίτη

                             προέδρου της Εταιρείας Λογοτεχνών.

Έφυγε αθόρυβα όπως αθόρυβα έζησε τη φτωχική, μα πλούσια σε ποίηση, ζωή του ο μοναδικός σύγχρονος παραδοσιακός  ποιητής της Πάτρας Τάσος Ξανάλατος.  Eφυγε και πήρε μαζί του, τις μουσικές φωνές, τα άνθη της ψυχής του, τις μελωδίες του, τα χρώματα και τα σύμβολα, τους ήχους και τους στοχασμούς του, τα  λουλούδια του, τις λυρικές αλήθειες, τις μαρμαρυγές, τις ηλιαχτίδες,   τους  αστερισμούς, καθώς επίσης και τη Φοίβια λύρα του,( μερικοί τίτλοι των συλλογών του)  για να ψάλει  με τη χορωδία των αγγέλων  τους δικούς του ύμνους στο Δημιουργό.

Δεν ευτύχησε να δημιουργήσει οικογένεια. Η ζωή τον επιφόρτισε    να διατρέφει και να περιποιείται μέχρι το θάνατό τους δύο κατάκοιτες μεγαλύτερης  ηλικίας αδελφές του, τελείως άπορος  ο ίδιος.

           Με ενέργειες της Εταιρείας Λογοτεχνών του εξασφαλίσθηκε  δωρεάν νοσοκομειακή και ιατρική περίθαλψη σύμφωνα με απόφαση του τότε Υπουργού  Κοινωνικών Ασφαλίσεων σαν  ανασφάλιστος λογοτέχνης.

Ο ποιητής Τάσος Ξανάλατος του Αριστείδη και της Αργυρώς γεννήθηκε τι έτος 1921.Από μικρός ασχολήθηκε με την ποίηση ενώ αργότερα δημοσίευε ανελλιπώς στον τοπικό τύπο ποιήματα, διηγήματα άρθρα και κριτικές του. Ήταν ένας ποιητής με συνέπεια γραμμής πλεύσης.

 Όπως γράφει σε  κριτική του  ο άλλος ποιητής του  ελεύθερου στίχου   Τίμων Στρουθιας  «Θεραπεύει από την ώρα που άρχισε να γράφει ποίηση, τον παραδοσιακό στίχο. Δεν μαγεύτηκε από  τις σειρήνες του σύγχρονου λυρισμού. ΄Εμεινε εκεί αμετακίνητος ,λάτρης πιστός της παράδοσης. Είναι αξιέπαινος βεβαία για τη θέλησή του και την πίστη του. Υπήρξε ένας ποιητής με οδοιπορία στους κύκλους της παράδοσης, που η ποίηση  του  δημιουργούσε  μια νοσταλγία μιας άλλης γραφής αλλά και εποχής. Μια ηρωική στάση καταξίωσης  στους κύκλους του σύγχρονου κόσμου».

Η συγγραφική του παραγωγή αριθμεί  παρά την οικονομική του καχεξία  δέκα εννέα (19) συνολικά τυπωμένα έργα του, από τα οποία δεκαοχτώ ποιητικές συλλογές και ένα  θεατρικό έργο το  :  «Η ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΑΡΟΗΣ». Μάλιστα σε μια από της ποιητικές του συλλογές  με τίτλο «Δίχρωμος ήλιος»  προτάσσει  ένα διήγημα και ακολουθούν είκοσι ποιήματα.

Οι ποιητικές του συλλογές έχουν κυκλοφορήσει όλες στην πόλη των Πατρών με δικές του ή και φίλων του δαπάνες.

Τα έργα του που είδαν το φώς της δημοσιότητας είναι τα εξής κατά σειρά κυκλοφορίας:

1.ΜΟΥΣΙΚΈΣ ΦΩΝΕΣ   1955.2.ΑΝΘΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΟΥ, 1956 3.ΜΕΛΩΔΙΕΣ  1959 4.ΒΕΡΟΝΙΚΗ 1958.5.ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΑ 1977 6.ΗΧΟΙ ΚΑΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ 1978, 7.ΔΙΧΡΩΜΟΣ ΗΛΙΟΣ 1979,8.ΛΥΡΙΚΗ ΑΜΒΡΟΣΙΑ 1980,9.ΗΛΙΑΚΟΣ ΠΗΓΑΣΟΣ 1982 10.Η ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ ΤΗΣ ΑΡΟΗΣ(Θέατρο) 1983 11.ΖΩΓΡΑΦΙΕΣ 1984 12.ΦΟΙΒΙΑ ΛΥΡΑ 1986 13.ΜΑΡΜΑΡΥΓΕΣ 1988, 14.ΠΙΝΕΛΙΕΣ 1992 15.ΛΥΡΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ 1994 16.ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ 1998. 17.ΗΛΙΑΧΤΙΔΕΣ 1999 18.ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΙ 2.000 19.ΕΝΔΟΜΥΧΟΙ ΚΡΙΝΟΙ 2003.

Με το έργο του ασχολήθηκαν πολλοί κριτικοί και έγραψαν κολακευτικά λόγια πολλές εφημερίδες της εποχής του. Έγραψαν σχετικά οι εφημερίδες  «ΤΑ ΝΕΑ» (7-2-1978) των Αθηνών, «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΒΟΡΡΑΣ» Θεσσαλονίκης η «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ (Αύγουστος 1958)  (6-7-1977) και 4-1-2004, «Η  ΗΜΕΡΑ»  Πατρών (14-1-1978) «ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ» Πατρών (26-2-1979) «Η ΓΝΩΜΗ»  Πατρών (12-3-1979) «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» Αθηνών (17-4-1980) κ.α.

Από τους κριτικούς  που ασχολήθηκαν με το έργο του ΤΑΣΟΥ ΞΑΝΑΛΑΤΟΥ μπορούμε να αναφέρουμε τους εξής: Γιάννης Βουλδής, Εύα Παπαγγελούτσου, Σωκράτης Σκαρτσής, Τίμων Στρουθιάς, Δημήτρης Πουρνάρας, Γιάννης Καραλής (Πελοποννήσιος) Κώστας Τριανταφύλλου, Αντώνης Φίλιας, Λεωνίδας Μαργαρίτης κ.α.

Για το έργο του ποιητή Τάσου Ξανάλατου έχουν γίνει  τιμητικές αναφορές

στις εξής  ανθολογίες:1.Στη διαρκή Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Μιχαήλ Σταφυλά Τόμος 7^ος σελ.15

2.Στη βιβλιογραφική Εγκυκλοπαίδεια Ελλήνων Λογοτεχνών Τόμος 3^ος σελ. 164.

3.Στη Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια Νεοελληνικής Λογοτεχνίας  του Χάρη Πάτση τόμος 10^ος  σελ.576

4.Στο αναλυτικό Δελτίο Ελληνικής Βιβλιογραφίας  του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών.

5.Λογοτεχνικά Κείμενα Ετήσια έκδοση Εταιρείας Λογοτεχνών Πάτρα 1980 σελ. 116.

6.Λογοτεχνικά Κείμενα Ετήσια έκδοση Εταιρείας Λογοτεχνών Πάτρα 1984 σελ.75,76

7.Λογοτεχνικά Κείμενα Ετήσια Έκδοση Εταιρείας Λογοτεχνών Αχαϊκές Εκδόσεις Πάτρα  1988 σελ.93

8.Ανθολογία Λογοτεχνικών Κειμένων Έκδοση Εταιρείας Λογοτεχνών Εκδόσεις ΕΝΘΕΤΟ Πάτρα 1997 σελ. 117.

9.Λεωνίδα Γ. Μαργαρίτη «Δώρα και Αντίδωρα» Πάτρα  1996  σελ.84.

10.Κώστα Σταμάτη «Η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΤΗΣ ΑΧΑΙΑΣ» Αθήνα 1997 σελ.308-311.

11.Κ.Ν.Τριανταφυλλου «Ιστορικό Λεξικό των Πατρών» 2^η Έκδοση 1980 σελ.272 και 3^η εκδος.1995 στηλ.1452