Πέμπτη 15 Ιανουαρίου 2015

Λίλα Ζερβοπούλου: «Γράφοντας, δεν νιώθω ποτέ μόνη»

Βιβλίο
Λίλα Ζερβοπούλου: «Γράφοντας, δεν νιώθω ποτέ μόνη» 12/01/2015 [19:52]
Λίλα Ζερβοπούλου: «Γράφοντας, δεν νιώθω ποτέ μόνη»
Συνέντευξη στην Κρίστυ Κουνινιώτη
Στα πέντε βιβλία που έχει γράψει ως τώρα, ήρθε να προστεθεί το «Μελάνι στη δαντέλα». Ενα μυθιστόρημα που γεννήθηκε για να χαρίσει «ανάσα» εν μέσω της αποπνικτικής κρίσης, όπως εξηγεί η συμπολίτισσα δημιουργός του Λίλα Ζερβοπούλου. Η οποία μιλάει στην «ΠτΚ» για το βιβλίο και τους ήρωές του, τη θέση της μοίρας στη ζωή και τη μυθιστορία, την προδοσία και την αγάπη με άλφα κεφαλαίο, την Ανατολή και τη Δύση. Ως γνήσια Ελληνίδα, πιστεύει στις δυνατότητες της χώρας, προτείνει το αντίδοτο στους σκοτεινούς καιρούς, εκφράζει την αισιοδοξία της για το μέλλον και τη νεολαία. Ως τρυφερή μητέρα δε, στέκει πάντα σύμμαχος πλάι στην κόρη της Ιόλη, στην οποία έχει αφιερώσει και το βιβλίο της.
Τι πυροδότησε την ιδέα του νέου σας μυθιστορήματος;
Κατάλαβα κάποια στιγμή πως αυτήν την περίοδο χρειαζόμαστε ελαφριά και ξεκούραστα αναγνώσματα και όχι ιδιαίτερους προβληματισμούς. Είναι πολύ φορτισμένη η ζωή μας τα τελευταία χρόνια λόγω της κρίσης. Δεν χρειαζόμαστε τόσο τη φιλοσοφία και τους συμβολισμούς όσο την ουσιαστική επικοινωνία και τη συντροφιά. Ετσι «έχτισα» το μυθιστόρημα για λίγη παρέα, που πιστεύω πως ηρεμεί και ξεκουράζει τον αναγνώστη, χωρίς να έχει ελλείψεις από βαθύτερα νοήματα.
Μέσω της κεντρικής ερωτικής ιστορίας που αφηγείστε, προβάλλουν κι άλλα θέματα, όπως οι κοινωνικές αγκυλώσεις, η αδελφική αγάπη, οι πολιτισμικές διαφορές Ανατολής και Δύσης. Οσο πλάθατε τους ήρωές σας, προκειμένου να βιώσουν αυτές τις καταστάσεις, κατά πόσο συνέβαλαν οι σπουδές σας στην ψυχολογία;
Δεν θα έλεγα πως συνέβαλαν ακριβώς οι σπουδές μου στην ψυχολογία στο να πλάσω τους ήρωες. Περισσότερο έχει συμβάλει η ενασχόλησή μου με τον ψυχισμό μας. Με τη μελέτη του ψυχισμού μας. Οχι τόσο μέσα από την επιστήμη, αλλά περισσότερο από μεθόδους αυτογνωσίας και συστήματα της γιόγκα.
Η Αγάπη, και στην Ανατολή και στη Δύση, είναι Μία. Δεν περιορίζεται γεωγραφικά. Φτάνει να ξέρουμε πώς ν' αγαπάμε. Οσο για τις πολιτισμικές διαφορές όλοι τις γνωρίζουμε και το σωστό είναι να τις σεβόμαστε. Οι κοινωνικές αγκυλώσεις που λέτε είναι τα «στεγανά» της κοινωνίας. Δυστυχώς, δεν έχουμε ξεφύγει από αυτά.
Θα έλεγε κανείς ότι πρωταγωνίστρια της ιστορίας σας είναι η μοίρα. Είναι αυτή που έχει το πάνω χέρι στη ζωή μας, θεωρείτε;
Δεν νομίζω πως μπορώ να πάρω μια υπεύθυνη θέση σ' αυτή την ερώτηση. Αμφιταλαντεύομαι σε όλη μου τη ζωή μέχρι σήμερα. Ερχονται στιγμές που πιστεύω στο μοιραίο ή στο κάρμα, αν θέλετε, αλλά άλλες στιγμές πάλι νομίζω πως όλα είναι τυχαία και πηδάω έξω από το σχέδιο που μοιάζει να υφαίνεται γύρω μας κάθε στιγμή. Αυτό είναι τρέλα. Η μοίρα μοιάζει με φυλακή. Οχι, δεν έχει το πάνω χέρι. Το πάνω χέρι το έχει ο Ανώτερος Εαυτός μας, που είναι ο καθρέφτης του Δημιουργού. Στα παραμύθια και στις ιστορίες, όμως, έχει γοητεία το μοιραίο…
Η ηρωίδα σας, η Δάφνη, όπως και η μητέρα της προηγουμένως, συγχωρεί την προδοσία του συζύγου. Κατά την άποψή σας, τι ποσοστό ουσιαστικής αγάπης και τι ποσοστό εξάρτησης εμπεριέχει μια τέτοια συμπεριφορά;
Για μένα προδοσία σημαίνει να βγαίνουμε από τα όρια της Αγάπης και να βαδίζουμε σε δρόμους αδειανούς από ουσία. Δεν είναι η εξάρτηση που συγχωρεί και ανέχεται. Είναι η έλλειψη εγωισμού και η αληθινή Αγάπη. Αυτό είναι και το μήνυμα του βιβλίου.
Οι άντρες ήρωες του βιβλίου σας εμφανίζονται κάπως επιφανειακοί. Φυσικά τυγχάνουν και εύποροι. Το «βάθος» του ανδρικού χαρακτήρα από τι εξαρτάται, τελικά;
Εμφανίζονται επιφανειακοί γιατί έτσι πρέπει. Εχουν βάθος και το βάθος είναι η προστασία και ο ανδρισμός τους. Αυτή είναι η φύση του άνδρα για μένα. Το «εύποροι» δεν έχει να κάνει με τη φύση ή το «βάθος». Επρεπε να είναι εύποροι στο βιβλίο αυτό, για να είναι ξένοιαστοι. Το βάθος του χαρακτήρα, αν εννοείτε ευαισθησίες και τέτοιου τύπου θέματα, δεν έχει να κάνει με το φύλο. Ο σκεπτόμενος άνθρωπος, ο «βαθύς» άνθρωπος δεν έχει φύλο. Είναι όπως οι Αγγελοι. Ακούγεται, ίσως, υπερβολικό, αλλά αυτό πιστεύω.
Ενας εκ των ηρώων σας είναι ο Καντίρ, ο γιατρός από τα Εμιράτα, ενώ κάνετε και αναφορές στις πεποιθήσεις της Ανατολής. Εχοντας η ίδια επιρροές από την ανατολική φιλοσοφία, κατά πόσο έχει διαμορφώσει τη στάση σας απέναντι στη ζωή;
Πράγματι η στάση μου απέναντι στη ζωή, αν και Ελληνίδα, θα έλεγα πως είναι της Ανατολής. Αλλά θεωρώ πως η Ελλάδα έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στα συστήματα της Ανατολής. Δεν έρχομαι σε σύγκρουση σαν Ελληνίδα. Φυσικά δεν θέλω την μπούργκα, αλλά υπάρχουν άλλα πράγματα σημαντικά, στα οποία η Δύση έχει γυρίσει την πλάτη, με αποτέλεσμα να καταφεύγει στα αντικαταθλιπτικά, δυστυχώς. Η Δύση είναι περισσότερο διανόηση, η Ανατολή είναι καρδιά.
Μέσω ενός ατόμου (δεν θα το αποκαλύψουμε), η μητέρα της ηρωίδας σας νιώθει να της επιστρέφονται οι στιγμές που της έχουν κλέψει από τη ζωή. Πιστεύετε ότι έρχεται, για όλους μας, μια στιγμή που παίρνουμε πίσω τα «χρωστούμενα»;
Ναι. Τα παίρνουμε πίσω τα «χρωστούμενα» πάντα. Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο. Ερχεται η στιγμή που, κατά κάποιον τρόπο δικαιωνόμαστε. Οι σκέψεις, οι πράξεις και τα λόγια είναι καθρέφτες. Το είδωλο που προβάλλουμε έρχεται μπροστά μας.
«Μερικοί έρωτες γίνονται θρύλοι και κρατούν αιώνες. […] Κι ύστερα δεν είναι ερωτευμένος ο ήλιος με τη γη που γυρίζει γύρω-γύρω σ' έναν παντοτινό χορό με τα χέρια δεμένα;» διαβάζουμε στο βιβλίο σας. Στην πραγματική ζωή, και δη υπό τις σημερινές συνθήκες, είναι εξίσου παντοδύναμος ο έρωτας;
Αυτό έχει να κάνει με το πόσο ενδιαφέρουν τον καθένα τα υλικά πράγματα ή η πραγματική ζωή. Η πραγματική Ζωή είναι Ερωτας με την πλατιά έννοια. Και ναι, είναι παντοδύναμος γιατί νικάει τον Θάνατο, επειδή είναι δημιουργικός, τόσο στο φυσικό πεδίο όσο και στο νοητικό. Οι συνθήκες είναι κάτι «χαμηλό», όταν υπάρχει πραγματικός έρωτας. Δεν τον αγγίζουν. Τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες.
Η πολύχρονη σχέση σας με τη συγγραφή τι σας έχει δώσει;
Ενα σημαντικό πράγμα είναι η παρέα που μου κάνει. Γράφοντας, δεν νιώθω ποτέ μόνη μου. Πάντα έχω ένα χειρόγραφο να με περιμένει όταν μένω με τον εαυτό μου.
Επίσης, με φέρνει κοντά με ανθρώπους, που άλλοτε τους συναντώ κι άλλοτε τους φαντάζομαι. Τους σκέφτομαι όλους με αγάπη. Προσέχω τι γράφω. Δεν θέλω στενοχωρημένους αναγνώστες.
Σε παλιότερη συνέντευξή σας έχετε πει ότι γράφετε δύο βιβλία συγχρόνως. Να περιμένουμε κάτι άλλο προσεχώς;
Ας πούμε πως είναι κάπως έτσι. Ναι, γράφω κάτι τώρα. Εκείνο που με προβληματίζει είναι πως οι ήρωες είναι πιο ταλαιπωρημένοι από τους προηγούμενους. Προσπαθώ οι ιστορίες μου να είναι όσο γίνεται πιο κοντά σε αληθινούς ήρωες. Οι αληθινοί ήρωες της ζωής, ο κάθε άνθρωπος πάσχει σχεδόν πάντα.
Εκείνο που είναι παράξενο είναι πως κάποιοι μου ζήτησαν τη συνέχεια από το «Μελάνι στη δαντέλα». Θα το σκεφτώ κι αυτό.
ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ
ΠΙΣΤΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Οι καιροί που διανύουμε φαντάζουν σκοτεινοί για τη νεολαία, που πρόκειται να βγει στην αγορά εργασίας. Εχοντας μια κόρη κοντά σ' αυτή την ηλικία, πώς αντιμετωπίζετε τις όποιες ανησυχίες της;
Αυτό που βλέπει κάποιος είναι αυτό που διαλέγει να δει. Ο κάθε άνθρωπος με τα προσόντα που έχει θα βρει τη θέση του στη ζωή, όπως και να έχει. Δεν πρέπει να φοβόμαστε και να είμαστε απαισιόδοξοι. Δεν πρέπει να εγκαταλείψει η νεολαία μας την Ελλάδα, επειδή κάποιοι αυτό ζητάνε. Οσο για την κόρη μου, κατ' αρχάς να πω ότι άρχισα να γράφω πεζό από τη στιγμή που την απέκτησα. Η Ιόλη είναι η έμπνευσή μου!!! Εξ ου και της έχω αφιερώσει το «Μελάνι στη δαντέλα». Στις ανησυχίες της κόρης μου, λοιπόν, είμαι δίπλα της σαν σύμμαχος. Αλλωστε, μόνο σύμμαχοι μπορούμε να είμαστε με τα παιδιά μας. Είμαι αισιόδοξη και την προτρέπω να κάνει αυτό που της λέει η καρδιά της. Ετσι πετυχαίνει ο άνθρωπος σε ό,τι και αν κάνει.
Εσείς πώς κοντράρεστε με την κρίση. Εχετε βρει το αντίδοτο;
Υποτιμώ τους σκοτεινούς καιρούς και κάθε τι σκοτεινό και αρνητικό. Δεν κοντράρομαι γιατί χάνω ενέργεια. Η υπέρβαση είναι η νίκη μας. Είμαι αισιόδοξη και ταγμένη σε δρόμους φωτεινούς. Το αντίδοτο είναι να είμαστε όσο γίνεται πιο λιτοί και απλοί και πιο κοντά στον αληθινό μας εαυτό. Ο αληθινός μας εαυτός δεν φοβάται τους σκοτεινούς καιρούς.
Σε δύο εβδομάδες έχουμε εκλογές. Τι ελπίζετε και τι απεύχεστε;
Θα ήθελα να σταματήσει το ψέμα και η τρομοκρατία του μνημονίου. Ελπίζω όλα να πάνε καλύτερα και να είμαστε μαζί με χώρες και ηγέτες που έχουν πραγματικό όραμα. Απεύχομαι να συνεχίσει το έργο του όποιος καπηλεύεται την Ελλάδα. Πιστεύω στην Ελλάδα.
Ας πάμε και στην Πάτρα. Τι αγαπάτε και τι σας δυσαρεστεί στην πόλη μας;
Αγαπάω την ίδια την πόλη των Πατρών. Το παλιό λιμάνι και το Κάστρο, τις καμάρες στη Γερμανού και την Κανακάρη, τον παλαιό Αγιο Ανδρέα, τον Παντοκράτορα και το Δημοτικό Θέατρο. Ξέρω, είναι αστείο. Ακούγομαι σαν τουρίστρια, αλλά όλα αυτά τα βλέπω κάθε φορά σχεδόν με νέα μάτια. Η Πάτρα έχει μια ατμόσφαιρα ιδιαίτερη και διαχρονική. Μ' αρέσει που οι δρόμοι στο κέντρο είναι σαν να έχουμε γιορτή κάθε μέρα όταν τα μαγαζιά είναι ανοιχτά.
Εκείνο που με δυσαρεστεί είναι η κάθε μορφής εγκατάλειψη. Κτιρίων, δρόμων, αρχαιοτήτων, δημοσίων έργων και αναξιοπαθούντων ανθρώπων. Ελπίζω, με τον καινούργιο χρόνο και τη νέα κυβέρνηση, να βοηθηθεί η Πάτρα και να ομορφύνει περισσότερο.
Από τη νέα χρονιά, τι θα ζητούσατε;
Υγεία και Χαρά και Ευημερία για όλον τον κόσμο και Ειρήνη. Εύχομαι να κυριαρχήσει το Καλό.
ΛΙΛΑ ΖΕΡΒΟΠΟΥΛΟΥ
ΜΕΛΑΝΙ ΣΤΗ ΔΑΝΤΕΛΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου