ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ-ΚΡΙΤΙΚΗ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ: «ΠΟΡΕΙΑ ΖΩΗΣ»
ΔΟΚΊΜΙΟ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ: Π.ΚΟΥΛΗΣ. Πάτρα 2021
ΚΡΙΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΛΕΩΝΙΔΑ Γ.ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ
ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ Ν.Δ. ΕΛΛΑΔΟΣ
Κυκλοφόρησε από τις γνωστές εκδόσεις της πόλης μας ,τον Οκτώβριο του περασμένου χρόνου το τρίτο κατά σειρά πόνημα του συμπολίτη Εκπαιδευτικού, πρώην Σχολικού Συμβούλου Δημητρίου Μαρκόπουλου με τον τίτλο: «ΠΟΡΕΙΑ ΖΩΗΣ».
Ηρθε στα χέρια μου με μια ιδιόχειρη αφιέρωση με ευχές για τον καινούργιο χρόνο που μόλις ανέτειλε.
Είχαν προηγηθεί από τις ίδιες εκδόσεις δύο ακόμη έργα του, με εξ ίσου τιμητικές αφιερώσεις , με τίτλο: «ΑΝΑΛΕΚΤΑ» (Φιλοσοφικά μελετήματα) Α΄ τόμος το πρώτο, Πάτρα 2020, και «ΑΝΑΛΕΚΤΑ» (ΘΕΜΑΤΑ Παιδαγωγικά Ιστορικά, Κοινωνικά ,Θρησκευτικά) Τόμος Β΄ Πάτρα Ιανουάριος 2021, το δεύτερο.
Στα δύο πρώτα έργα του, έχει συμπεριλάβει εργασίες και μελέτες πάνω σε φιλοσοφικές του ομιλίες που με πρόσκληση μου είχε πραγματοποιήσει στον κύκλο των Φιλολογικών Βραδινών της Εταιρείας Λογοτεχνών στο αναγνωστήριο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρών.
Τις ομιλίες του εκείνες ,είχαν παρακολουθήσει εκλεκτό κοινό της πόλεως μας , κυρίως εκπαιδευτικοί ,λογοτέχνες και συγγραφείς οι οποίοι σημειώτεον είχαν μείνει ικανοποιημένοι από την παρουσίαση των θεμάτων που επέλεγε πάντα να αναπτύσσει στις ομιλίες του αυτές .
Το ίδιο περίπου περιεχόμενο έχει και το δεύτερο κατά σειρά έργο του φίλου εκπαιδευτικού και συγγραφέα με τον ίδιο ακριβώς τίτλο: «ΑΝΑΛΕΚΤΑ» με ορίζοντα θεμάτων , Παιδαγωγικά, Ιστορικά, Κοινωνικά και Θρησκευτικά.
Και σ’ αυτό το έργο του ο συγγραφέας περιλαμβάνει ομιλίες σε διάφορες εκδηλώσεις σε σχολεία, σε ναούς που τον προσκαλούσαν φορείς ως κύριο ομιλητή.
Αλλά ας περιορισθούμε στο υπό παρουσίαση τελευταίο του πόνημα: «ΠΟΡΕΙΑ ΖΩΉΣ».
Ίσως η επιλογή της εικόνας του εξωφύλλου, φανερώνει και υποδηλώνει τα θέματα που περιλαμβάνει σ’ αυτό το έργο του ο Δημήτρης Μαρκόπουλος.
Η εικόνα του εξωφύλλου σε συνδυασμό με τον τίτλο του έργου αποτελούν ένα σπάνιο συμπλήρωμα του ενός με το άλλο.
Φανερό πως πρόκειται για ένα έργο βιωματικού χαρακτήρα, που ιστορεί ένα κύκλο ζωής, της ζωής του συγγραφέα και της πορείας του, στον χρόνο.
Χαρισματικός αφηγητής, ο συγγραφέας, η γραφή του απορροφά τον αναγνώστη και δεν του δίνει την αίσθηση πως έχει να μελετήσει μια αυτοβιογραφία , όπου το «εγώ» κυριαρχεί από αρχής μέχρι τέλους , αλλά του δίνει την αίσθηση ανάγνωσης ενός μυθιστορήματος αφού δεν προβάλει το εγώ του δημιουργού αλλά η σπονδυλωτή αφήγηση αναπτύσσεται μέσα στο χρόνο με ευχάριστη διαδρομή με τα δικά της δραματικά, ευχάριστα αλλά και δυσάρεστα γεγονότα, όπως άλλωστε συμβαίνει με τη ζωή όλων μας.
Η γραφή του Μαρκόπουλου έχει το χάρισμα της άνετης αφήγησης ,άλλωστε δάσκαλος ο ίδιος με μια διαδρομή της προσφοράς στην εκπαίδευση αλλά και μία συνεχής σπουδή της γλώσσας ως αιώνιου φοιτητή ,που του έδωσε το χάρισμα να παρέχει στον αναγνώστη την ευχέρεια και την άνεση να διαβάζει τη μια σελίδα μετά την άλλη χωρίς διακοπή.
Η ζωή του συγγραφέα δεν έχει στατική μορφή. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του, συμπίπτουν με τον πόλεμο του 1940,τα ακόμη πιο δύσκολα της εχθρικής κατοχής 40-44, την ενασχόλησή του ως μικροπωλητή , τα βιώματα του στο μπλόκο των προσφυγικών,τη συγκίνηση και τον ενθουσιασμό που εισέπραξε κατά την απελευθέρωση της Πάτρας και το δραματικό εμφύλιο που τον πόνεσε ιδιαίτερα.
Το ένα επεισόδιο προάγει σε ένα άλλο ξεπερνώντας τα όποια εμπόδια που εύρισκε στο δρόμο του.
Πρέπει στο σημείο αυτό να σημειώσουμε πως το έργο αυτό το αφιερώνει ,γράφει : «Στη γυναίκα μου τη Θάλεια που χαράξαμε μαζί την πορεία της ζωής μας».
Βέβαια στο βιβλίο του ο συγγραφέας αποκαλύπτει πως υπήρξε «θύμα» της 16ετούς ακόμη μούσας του Θάλειας η οποία εν αγνοία του τον είχε εντοπίσει και τον είχαν στοχοποιήσει τα φλογερά ερωτικά της βέλη και παραφύλαγαν να βρουν την κατάλληλη ευκαιρία για να «πλήξουν» το θύμα της.
Η κ.Θάλεια απέδειξε με τη συμπεριφορά της ότι πάντα όταν ο άνθρωπος βάλει κάποιο ζήτημα σκοπό της ζωής του, οι πάντες συμμαχούν, θεοί και δαίμονες βοηθούν να το επιτύχει.
Τα υπόλοιπα θα αφήσουμε στον αναγνώστη να απολαύσει την όλη πλοκή του ζητήματος.
Περιγράφει με γλαφυρότητα και παραστατικότητα τα γυμνασιακά του χρόνια, τα θρησκευτικά του βιώματα και τα αθλητικά του ενδιαφέροντα αλλά και τις επιτυχίες του στο στίβο.
Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η περίοδος των σπουδών του στη Μαράσλειο Ακαδημία και η εκ μέρους του υπερπήδηση των διαφόρων εμποδίων που ή ίδια οικονομική αδυναμία του ιδίου και της οικογένειας του δεν του επέτρεψαν να σπουδάσει άνετα και με αποκλειστική αφοσίωση στις σπουδές του.
Ακολουθεί η διαδρομή του μετά την αποφοίτησή του στην ιδιωτική εκπαίδευση, ακολουθεί η εκπλήρωση των στρατιωτικών του υποχρεώσεων.
Κι ενώ είχε την ευχέρεια και τη δυνατότητα να ξεκινήσει τη διδακτική του καριέρα και προσφορά στην εκπαίδευση σε κάποιο αστικό κέντρο του νομού η κάποιο κεφαλοχώρι της επαρχίας προτίμησε ένα απομακρυσμένο και χωρίς οδικό δίκτυο χωριό της επαρχίας στο σχολείο των Λαπαναγών Καλαβρύτων.
Είναι άκρως παραστατική η εικόνα που δίνει ο συγγραφέας –δάσκαλος στο ρόλο που διαδραματίζει ο δάσκαλος εκείνη την εποχή που δεν υπήρχε ο τρόπος της άμεσης επικοινωνίας στην επαρχία..
Ιδιαίτερα στα απομακρυσμένα χωριά όπου μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και των ανέσεων ο δάσκαλος καλείται να διαμορφώσει τον αυριανό πολίτη και είναι αυτός που θα κάνει το παιδί να αγαπήσει ή να μισήσει το σχολείο και τα γράμματα .
«Οι Λαπαναγοί αντί των Καλαβρύτων;» ήταν η διάθεση « να επιβάλλει μια δική του μορφή εκπαίδευσης εφαρμόζοντας στην πράξη τα όσα σπούδασε;»
Η «πορεία ζωής» όπως την καταγράφει ο συγγραφέας αποδεικνύει τη δύναμη του ανθρώπου που με την ευλογία του Θεού μπορεί να επιτύχει πράγματα που φαινόντανε ακατόρθωτα.
Μετά τα οσα εζησε σε ορεινό και απρόσιτο χωριό των Λαπαναγών βρίσκει την ευκαιρία να μελετήσει τη ζωή,τις ασχολίες των κατοίκων αλλά και τις δύσκολες στιγμές που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι κάτοικοι της περιοχής και μαζί μ’ αυτούς και ο ίδιος.
Ακολουθεί η εξιστόρηση της μετεκπαίδευσής του, η ζωή στην περιοχή της Ολυμπίας όπου και η νέα του μετάθεση στην πατρίδα της συζύγου του με την οποία ταυτίστηκε σε βαθμό αφομοιώσεως και ενσωματώσεώς του.
Ακολουθεί η περίοδος υπηρεσίας του στην πόλη καταγωγής του, οι περιπέτειες με τη δικτατορία των συνταγματαρχών, οι σπουδές του στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και η εγγραφή του στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου και εξάντλησε το πάθος του για σπουδή και μάθηση.
Τέλος η υποψηφιότητά του για Επιθεωρητή εκπαίδευσης και η νέα του θητεία ως επιθεωρητή στην περιφέρεια Τριφυλίας θα τον αναδείξουν και θα τον καταξιώσουν στο χώρο της ευρύτερης περιοχής.
Θα ακολουθήσει η καθιέρωση της ιδιότητας του Σχολικού Συμβούλου που θα υποκαταστήσει εκείνη του Επιθεωρητή με άλλες πιο αυξημένες αρμοδιότητες της οποίας θα αναλάβει στην εκπαιδευτική περιφέρεια Λεχαινών η οποία θα δώσει συνέχεια ως Σχολικός Σύμβουλος στην πόλη της Πάτρας από όπου και θα κάνει τον τελικό απολογισμό του διδασκαλικού του έργου και θα συνταξιοδοτηθεί.
Ένα ταξίδι δύσκολο μα και ευχάριστο αν σκεφθεί κανείς πως από τα θρανία του πέρασαν εκατοντάδες μαθητές και μαθήτριες που σήμερα επαναφέρουν στη μνήμη τους το σοφό τους δάσκαλο και απολαμβάνουν τους καρπούς της γνώσης που εκείνος μεταλαμπάδευσε και τους κατέστησε άλλους μεν επιστήμονες άλλους μεν άλλου είδους επαγγελματίες μα κυρίως καταξιωμένους ελεύθερους πολίτες.
Ένα έργο-βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί αν και ο συγγραφέας με τον περιορισμένο αριθμό που κυκλοφόρησε το βιβλίο προφανώς ήθελε μάλλον να μεταφέρει τις γνώσεις και τις εμπειρίες του στους απογόνους του και σε μερικούς φιλους του, έτσι περιόρισε και την φιλοδοξία του.
Πάντως .αν και η ζωή τελευταία του επεφύλαξε ένα θλιβερό συμβάν, πρέπει να νιώθει απόλυτα ικανοποιημένος από την πορεία της ζωής του και αυτό έχει μεγάλη σημασία τόσο για τον ίδιο όσο και την αγαπημένη του σύντροφο Θάλεια..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου