ΜΝΗΜΗ ΛΑΜΠΗ ΛΟΥΚΟΥ

                     ΜΝΗΜΗ ΛΑΜΠΗ ΛΟΥΚΟΥ

                                            Λεωνίδα Γ.Μαργαρίτη Επιτ.Δικηγόρου  Προέδρου Εταιρειας Λογοτεχνών

Ο Λάμπης Λούκος (Φιλολογικό ψευδώνυμο του Χαράλαμπου Αντωνόπουλου) γεννήθηκε το 1921 στο Αγρίδι Καλαβρύτων.

  Μετά τις γυμνασιακές του σπουδές φοίτησε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά τελικά έκανε σπουδές στα Τ. Τ. Τ. και διορίσθηκε στο Ταχυδρομείο Πατρών ως υπάλληλος.

 Στα γράμματα έκανε την εμφάνισή του νεότατος με κείμενά του δημοσιευμένα σε περιοδικά και εφημερίδες καθώς και με διαλέξεις του γύρω από φιλοσοφικά κυρίως θέματα.

 Ο Λάμπης  Λούκος αναπτύσσει πίσω από το πλάνο μιας ορισμένης δράσεως σειρά στοχασμών και απόψεων που κατατείνουν στη λύτρωση του ανθρώπου πέρα από τη φθορά.

 Εξάλλου η βαθύτερη θρησκευτική πίστη του Λούκου και ο διάχυτος θαυμασμός του σε πρόσωπα-σύμβολα χρωματίζουν τις ιδέες και την αφήγησή του με τον τόνο του ώριμου σκεπτικιστή.

Υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Εταιρείας Λογοτεχνών και δραστήριο μέλος της Διεθνούς Αμνηστίας.

           Εχει φιλοξενηθεί σε αρκετές  ανθολογίες και λογοτεχνικά περιοδικά  έχουν κάνει τιμητικά αφιερώματα στο έργο του.

          Μια ολόκληρη ζωή βρέθηκε πάντα στις επάλξεις των πνευματικών αγώνων. Μαχητής και ταυτόχρονα ειρηνιστής.

          Όλα τα έργα του εκφράζουν τον άνθρωπο μέσα απ΄ τα όνειρα του τους αγώνες και τις αγωνίες του.

           Με σαφήνεια και λυρική αφήγηση προχωρεί σε φιλοσοφικές θεωρήσεις των γεγονότων, των καταστάσεων και των κοινωνικών φαινομένων.

          Προσπαθεί πάντα να βρει λύση και άκρη στις κάθε φορά αναζητήσεις του. Συνετός, συναισθηματικός, χαρισματικός, λυρικός και περιεκτικός στην αναζήτηση. Άγρυπνος όταν κινδυνεύουν άνθρωποι όπου γης.

           Καταπιάστηκε με όλα σχεδόν τα είδη του λόγου. Ένας αξιόλογος και πολυγραφότατος συγγραφέας Πανελλήνιας ακτινοβολίας.

           Ακούραστος, δραστήριος, δημιουργικός. Διέθετε αρετές και προσόντα που τον έκαναν αγαπητό σ΄ όλους όσοι είχαν την ευτυχία να τον γνωρίσουν.

          Ανθρωπιά, αξιοπρέπεια, καλοσύνη διορατικότητα και ομορφιά. Ελάμβανε μέρος σε κάθε πολιτιστική, προοδευτική και πνευματική εκδήλωση της πόλης που ζούσε, όσο και στη περιοχή των Καλαβρύτων από όπου κατάγονταν.

          Το πρώτο του έργο, μια ονειρική αφήγηση, μιλάει για κυρίαρχες ηθικές αξίες που σφραγίζουν την ψυχή και τη σκέψη κάθε ακέραιου και σωστού ανθρώπου. Κυκλοφορεί το 1955 με τον τίτλο “ΗΛΙΟΣ ΣΤΗΝ ΝΥΧΤΑ”. Ακολουθεί ένα δεύτερο πεζογραφικό έργο το 1957 με τον τίτλο “ΔΩΘΕ ΑΠ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ”. Το  1963 έρχεται το τρίτο επίσης πεζογραφικό του έργο με τον τίτλο “ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ”

           .Μετά από αυτή την πεζογραφική-μυθιστορηματική παραγωγή έρχεται το 1978 το πρώτο βιβλίο του με διηγήματα και με τον τίτλο “ΔΙΗΓΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΚΟΚΚΙΝΟΛΑΙΜΗΔΕΣ”.

          Η θητεία του, μακρόχρονη και καρποφόρα στη μελέτη, το δοκιμιακό λόγο και τη βιογραφία, θα σφραγιστεί με έργα που εκφράζουν την αγωνία του για το μέλλον του ανθρώπου, για τους κινδύνους που απειλούν με καταστροφή τον πλανήτη, για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για την παγκόσμια ειρήνη.

          Έτσι το 1984 θα κυκλοφορήσουν δύο βιβλία του με τίτλους “ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΣΤΕΣ”  και “ΟΠΛΟΣΜΙΟΙ ΚΑΙ ΚΑΥΚΑΣΙΟΙ ΗΡΑΚΛΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΜΗΘΕΙΣ”. Το 1989 θα κυκλοφορήσει και ένα νέο του βιβλίο δοκιμίων είναι “Ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ” για να μη πνιγεί στους καπνούς των αιματηρών συρράξεων η ειρήνη, για να μην εξαφανιστεί από τη γη η ζωή για να μη δηλητηριαστεί και μαραθεί η φύση από τα ηλεκτρόνια και τα νετρόνια, για να ζήσει και να χαρεί ο άνθρωπος την τελειότητα και την ομορφιά της Θείας δημιουργίας.

           Ακολουθούν οι μελέτες του “ΘΑΛΑΣΣΑ ΠΡΩΤΑΥΓΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ”, “ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΣΤΕΣ”, “ΠΑΡΕΛΘΟΝ ,ΠΑΡΟΝ, ΜΕΛΛΟΝ,” “ΑΓΓΕΛΟΙ ΧΩΡΙΣ ΦΤΕΡΑ”, “ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΟ', “ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, και Τ Τ Τ”, “Ο ΚΑΤΑΞΙΩΤΗΣ ΑΛΒΕΡΤΟΣ ΣΒΑΪΤΣΕΡ”,  “ΣΤΕΛΙΟΣ ΣΠΕΡΑΝΤΖΑΣ”, “ΤΟ ΑΓΡΙΔΙΟΝ ΑΡΟΑΝΙΑΣ”, “ΝΕΡΟΜΥΛΟΙ”, “ΔΥΟ ΓΕΡΟΝΤΕΣ”, “ΓΙΑ ΤΗ ΧΙΛΙΆΚΡΙΒΗ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ”, “ΜΙΑ ΠΑΤΡΙΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΡΙΔΙΟ”.

          Το τελευταίο του βιβλίο με τον τίτλο “ΑΠΡΟΣΜΕΝΑ ΤΑ ΕΛΘΟΝΤΑ ΚΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΑ ΤΑ ΕΠΕΡΧΌΜΕΝΑ” κυκλοφορεί το 1996 είναι μια σειρά δοκιμίων γραμμένα με  το πάθος του ανθρώπου, του ποιητή, που θεωρεί χρέος του να σταθεί στις επάλξεις, «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενος», για την πανανθρώπινη σωτηρία, σημειώνει τέλος την δολοφονική αμέλεια όλων μας και κηρύσσει  μια ειρηνική επανάσταση ενάντια στους ισχυρούς της γης αλλά και ενάντια στον ίδιο, τον κακό εαυτό μας.

          Ο Λάμπης Λούκος δεν άφησε χρόνο αναξιοποίητο και ανεκμετάλλευτο, και το τάλαντο που έλαβε από τον δημιουργό το εκατονταπλασίασε.

           Δεν το κράτησε όμως για τον εαυτό του το πρόσφερε απλόχερα στο δοκιμαζόμενο συνάνθρωπο ,παρηγοριά και βακτηρία, ψωμί ζυμωμένο με ιδέες για ανθρωπισμό, για ειρήνη, για ισότητα, δικαιοσύνη και ευημερία

          Η διασκορπισμένη σε διάφορα έντυπα  εργασία του σε διάφορα περιοδικά και εφημερίδες εάν ποτέ συγκεντρωθεί θα καλύψει ίσως ένα εξ ίσου σε αριθμό σελίδων έργο με το έργο που έχει δει το φως της δημοσιότητας σε αυτοτελή βιβλία.

          Η προσφορά του Λάμπη Λούκου στα γράμματα είναι σημαντική και έχει αξιολογηθεί από επιφανείς ανθρώπους της κριτικής και του πνεύματος.

           Ο θάνατός του, φυσιολογικό θα λέγαμε τέρμα για κάθε άνθρωπο στέρησε  την εταιρεία λογοτεχνών  από ένα σημαντικό μέλος της και τα Ελληνικά Γράμματα   από ένα  υπεύθυνο,  ικανό και καταξιωμένο , δημιουργικό άνθρωπο.