ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ
Φλογάτη η σκέψη μου γυρνάει σε σένα
πολέμαρχε, πανάξιε ρασοφόρε
κι απ’ τη λεβέντισσα γενιά του εικοσιένα
πελώριε γυπαετέ, τροπαιοφόρε.
Σαν του βοριά την άγρια ανεμοζάλη
πρόβαλες με την πύρινη ρομφαία
να κρούσεις του τυράννου το κεφάλι
θανατερής οργής, βροντή μοιραία.
Κι όταν η Αραπιά μπήκε στη χώρα
ν’ απλώσει τη φωτιά πέρα ως πέρα
σίφουνας ξεσηκώθηκες και μπόρα
Κι έπεσες με τα στήθια στο Μανιάκι
κρατώντας την ατίμητη παντιέρα,
που δόξασαν Κανάρηδες και Διάκοι.
(Απόσπασμα από το ποιητικό έργο
του
Νίκου Μαραγκού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου