Γεωργία Διαμαντοπούλου, Λογίστρια- Βιβλιόφιλη: Aπαγγελία ποιημάτων της Μαρίας Κολοβού-Ρουμελιώτη από τη συλλογή "ΟΛΟΝΥΧΤΙΕΣ"

 

Η Γεωργία Διαμαντοπούλου,  Λογίστρια-  Βιβλιόφιλη αναγνώστρια, απήγγειλε  με τη σειρά τα ποιήματα:

                 

·       ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ  Ο ΠΟΙΗΤΗΣ  (σελ:54)

 

 

Ευλογημένος είναι  ο ποιητής

που γνώρισε την κόλαση

κι αόρατος την πόλη περπατάει

βαδίζοντας  τα βήματα που διηγούνται τη ζωή

ξυπνώντας τους περαστικούς

από αιωνόβιο ύπνο

 

και βλέπουν πώς δεν πέθαναν εκείνα

που αγάπησαν,

μόνο κοιμούνται  ακόμη  

προσμένοντας ξημέρωμα

αστέρια εξωτικά τον Ήλιο να ανατείλουν.

 

Ευλογημένος είναι  ο ποιητής

που άγρυπνος οδεύει

με τις βαλίτσες γεμάτες φυλακτά

τον φόβο να ξορκίζει

και την ορμή συγκαιρινών εφήβων

αιώνια να κρατεί.

 

Ευλογημένος είναι  ο ποιητής

που μαχητής αιώνια παραμένει

κι ο πόλεμος στο νου του δεν σιγάζει,

μόνο η φλόγα την ψυχή του σιγοκαίει

τη μνήμη συνδαυλίζοντας

και την κακιά τη   λήθη ενταφιάζει

παρέα με την κόλαση.

 

Ευλογημένος είναι  ο ποιητής

που φύτεψε ελιόδεντρα  κι αμπέλια

και τα χωράφια έσπειρε

με του ψωμιού το σπόρι  

κι άοκνα συνέλεξε

καρπούς τροφής  για να προσφέρει

ξεφεύγοντας της λησμονιάς.

 

Ευλογημένος είναι  ο ποιητής

που ντύθηκε με της Κλωθώς το νήμα

κι αλαλάζει τη ζωή με ένα σισύφειο άσμα,

λικνίζοντας τη λύπη απ’ την καρδιά

με έμπνευση και χάρη.

 

·       ΣΤΟ ΦΩΣ(σελ:47)

 

Μέσα στου κόσμου την αντάρα

κοινώνησα το φως

την άναρχη μουσική του χρόνου 

και των ονείρων την ανεμοζάλη.

 

Με σκαρί την ελπίδα λικνίστηκα 

σαν ψωμωμένο στάχυ

στο κάλεσμα της ζωής

ντυμένη

των  λευκών κρίνων το χνούδι. 

 

Πάνω σε άνυδρη γης πορεύτηκα

μ’ οδηγό και προστάτη

της πίστης και της θέλησης  τα όπλα

σκαλίζοντας την ασχημάτιστη  πέτρα

με την αλμύρα του μόχθου.

 

Κι όπως γεννιόντουσαν στον κόρφο οι στιγμές

ροδόχρωμο το δειλινό αντάμωσα  

κι ακούραστη τη φλόγα της αγάπης 

ν’  αργάζει  στο φως την ψυχή μου.

 

 

·       ΖΗΣΕ ΤΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ (σελ:74)

 

 

Φίλε συνοδοιπόρε, άνθρωπε  στοχαστή

της κοινής πορείας που λέγετε Ζωή,

πριν πάρεις απόφαση  να απαντήσεις 

σε οποιαδήποτε ερώτηση,

άκου κι ερμήνευσε σωστά

την ερώτηση  που σου απευθύνουν.

Μη βιαστείς ν’ απαντήσεις!...

 

Πριν γράψεις κάτι 

που απευθύνεται στον συνάνθρωπό σου,

σκέψου και λογάριασε πως,

με τα γραφόμενα σου  μπορείς να ωφελήσεις

ή να βλάψεις.

Μη βιαστείς να τους γράψεις!…

Πριν πληγώσεις, ψηλάφησε 

τις πληγές που φέρει ο κόσμος  στις πλάτες του.

Πολλά τα μαρτύρια, δεν χρειάζονται άλλα.

Μη βιαστείς να πληγώσεις!...

Πριν αγανακτήσεις, Αγάπησε!

Νιώσε τη μαχαιριά  αυτού που έχει μισηθεί  

και συγχώρα! Βιάσου στην Αγάπη.

 

Συνέχισε τη μάχη  πολεμώντας  το θεριό, Θάνατο‧

τέτοιοι αγώνες κερδίζονται μόνο

όταν η Ζωή γίνεται πρωτεργάτης των μαχών‧   

μα πριν φτάσεις στο τέρμα:

Ζήσε τη διαδρομή  χωρίς  να βιαστείς να τη ζήσεις!