ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΔΙΚΑΡΗ Φιλόλογος-Ποιήτρια. Παρουσίαση της ποιητικής συλλογής "ΟΛΟΝΥΧΤΙΕΣ" της Μαρίας Κολοβού-Ρουμελιώτη

 

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΔΙΚΑΡΗ Φιλόλογος-Ποιήτρια.

(Ομιλία της Φιλολόγου και Ποιήτριας Αγγελικής Περδικάρη στην παρουσίαση της Ποιητικής Συλλογής «ΟΛΟΝΥΚΤΙΕΣ» της Μαρίας Κολοβού Ρουμελιώτη  στη Στέγη Γραμμάτων «ΚΩΣΤΗ  ΠΑΛΑΜΑ», στις 7  Μαΐου  2025)

 

Τι να πει κανείς για ένα τέτοιο πόνημα! Αληθινό δώρο! Η αγαπημένη μας Μαρία, όχι μόνο ποιήτρια, αλλά και πολυτάλαντη καλλιτέχνης με την προτρεπτική, δυναμική γραφή της γεμάτη ρήματα υποβλητικά που μας καθηλώνουν, μας δημιουργούν αισθήματα κατάνυξης, εκθέτει το ποιητικό της πρόσωπο μα και την ευαίσθητη ψυχή της. Σκέψεις… λόγια… πράξεις. Όλα υφάδια στο δίχτυ  της Αιωνιότητας. 

Άλλοτε σε πρωτοπρόσωπο λόγο και άλλοτε σε διερευνητικό δεύτερο πρόσωπο θυμίζει εξομολογητικό μονόλογο ή συνομιλία με τον ίδιο της τον εαυτό. Αναδύει θέματα υπαρξιακά και προσπαθεί να δώσει απαντήσεις κατανοώντας ταυτόχρονα ποιο μέρος της ύπαρξής της αιμορραγεί. «Να μπορείς να βρίσκεις το κουράγιο να βάζεις τις σπασμένες φτερούγες στον γύψο, να δέσουν με επιμονή, υπομονή και δύναμη» μας προτρέπει στο ποίημά της με τίτλο ΣΘΕΝΟΣ ΚΑΙ ΗΡΩΙΣΜΟΣ. Δεν διστάζει να κατονομάσει τα ρήγματα της ψυχής της να ψαύει τα άδηλα της μνήμης κτερίσματα. 

Με μεγάλη καταβύθιση στις ΟΛΟΝΥΚΤΙΕΣ σου αγαπητή Μαρία, διείδα πως σκάβεις μέσα σου και τολμάς με γενναιότητα να έλθεις αντιμέτωπη με την αλήθεια που είναι επίπονη. Ρισκάρεις ανανήψεις, παρακάμπτεις τη σιωπή, μετράς τη σκιά σου, αναμετράς το ψυχικό σου σθένος. Και το κάνεις τόσο καλά γιατί όπως αναφέρεις και στο ποίημά σου με τίτλο ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ ΕΙΝΣΙ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ «που ντύθηκε με της Κλωθώς το νήμα, που αλαλάζει τη ζωή με ένα σισύφειο άσμα, λικνίζοντας τη λύπη απ’ την καρδιά, με έμπνευση και χάρη». 

Ναι, με έμπνευση και χάρη ενεργοποιείς τις λέξεις επιτακτικά να τινάξουν από πάνω τους τη σκόνη των όποιων συμβάσεων, να αναποδογυρίσουν τις έγνοιες, τα ζητήματα και να αποκαλύψουν νέες ελπιδοφόρες ζωοφόρες σημασίες. 

«Να γεννηθεί η άνοιξη στην καρδιά, καταλαγιάζοντας τον χείμαρρο της θλίψης».  

Η ποίησή σου σανίδα σωτηρίας στην οποία μας οδηγείς με σιγουριά αφού είναι εγκιβωτισμένη στην ευαισθησία, στην αγάπη, την πίστη, την αισιοδοξία, τον ρεαλισμό, μα πάνω από όλα στην ομορφιά της ψυχής σου μα και στην τέχνη της γραφής σου. Τα ζητήματα που αναδύονται μέσα από τους στίχους σου αποσκοπούν στην απελευθέρωση και την ανθοφορία της δικής σου εσωτερικής πυξίδας, τη γαλήνη, την ελπίδα, την ισορροπία. 

«Οι προσευχές με λυγμούς προσπαθούν να ημερώσουν εξαγριωμένους ωκεανούς που σκαν τα κύμματά τους», έτσι ακριβώς γράφεις στο ποίημά σου ΑΤΙΤΛΟΣ ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ. 

Έτσι ακριβώς!!! Χωρίς καμία αμφισημία μας τονίζεις πως η ζωή συνεχίζεται « μέσα στου κόσμου την αντάρα» κι εσύ μας θέλεις παρόντες δυνατούς κι αισιόδοξους, με ανθισμένες ολόφωτες ψυχές «να κρατούμε την ελπίδα μην την πνίξει το ρέμα». Μας προτρέπεις να καλλιεργήσουμε τα δικά μας χωραφάκια, να ξεριζώσουμε  τα αγριόχορτά μας, να συνεχίσουμε το μοίρασμα με φιλοπονία, ταπεινότητα, καλοσύνη. Να βρούμε τον αληθινό Άνθρωπο μέσα μας και δίπλα μας. Γιατί όπως ομολογεί και ο Ντίνος Χριστιανόπουλος  «Δεν ξεριζώνονται οι νύχτες από μέσα μας, βλασταίνουν φύλλα και κλαδιά κι έρχονται τα πουλιά του έρωτα και κελαηδούνε». 

Ναι, άπαξ και το διαβάσουμε, δεν ξεριζώνονται οι ΟΛΟΝΥΚΤΙΕΣ σου από την καρδιά μας!!! Κι όπως λες κι εσύ στο ποίημά σου ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ «καλό ταξίδι στα όνειρα που ταξιδεύουν, στα λόγια που έγιναν ρίμα. Καλό ταξίδι, σε όλους τους συνοδοιπόρους της Ζωής. Καλό  ταξίδι στη ρότα μας»…. στη ρότα σου. 

Καλό ταξίδι στις ΟΛΟΝΥΚΤΙΕΣ σου, αγαπητή Μαρία! Καλόδρομο το ταξίδι τους σε καρδιές ευπρόσδεκτες γεμάτη συναίσθηση σαν τη δική σου!!!