ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΤΗΣ ΗΛΙΔΑΣ
Φάσμα εαρινό αιωρούμενο,
ακρόπολη απάτητη, φωτεινή
δίπλα στα οστά των προγόνων μου,
πειθαρχημένη, ολυμπιακή, απρόσιτη
γενέτειρα, πατρίδα και ίνδαλμα.
Μητέρα των Ολυμπίων, γη της Ήρας,
φέρε κοντά μου τη γαλήνη σου,
τον ίσκιο σου τον αθάνατο,
της ομορφιάς σου τη γλύκα απείρανθη
στολισμένη στα πεύκα, στους πρίνους,
στο πατρικό μεγαλείο, στο όνειρο.
Πάρε με κοντά σου, αγκάλιασε
το ξένο σώμα, Μάνα,
στους αιώνιους λίθους
στην ημέρα την γλαυκή. την ατελείωτη
από τις ημέρες των Ηρακλειδών.
Φέρε με πάλι
στα πατρογονικά μου εδάφη,
θάψε με στα λουλούδια σου,
στο ήμερο θέατρό σου,
Αγάπα με Μάνα ’Ηλιδα, ότι ήμαρτον
σοι.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ
Από τη συλλογή «ΟΥΤΗ ΕΚΕΙΝΗ»
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΙΚΡΑΜΕΝΟΣ
Πάτρα 2005
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου